آیا سمعک می تواند خطر زوال عقل را کاهش دهد؟

ایسنا علوم پزشکی تهران – یک مطالعه جدید به بررسی رابطه بین کم شنوایی و کاهش شناختی می پردازد. دانشمندان دریافتند که پس از ۱۸ ماه استفاده از سمعک، عملکرد شرکت کنندگان در برخی از آزمایشات شناختی بهبود یافته است.

به گزارش ایسنا علوم پزشکی تهران به نقل از مدیکال نیوز تودی، احتمال ابتلا به زوال عقل با افزایش سن بیشتر می شود. به طور متوسط همانطور که میانگین سنی جمعیت پیوسته بالا می رود، به همین ترتیب شیوع زوال عقل نیز افزایش پیدا می کند. تا به امروز ، هیچ درمانی برای زوال عقل وجود ندارد و محققان سختکوشانه در حال بررسی راه های درمان و پیشگیری از آن هستند. از آنجا که کاهش شناختی قبل از زوال عقل رخ می دهد، درک چگونگی مهار این کاهش می تواند به کم کردن خطر ابتلا به زوال عقل کمک کند.

گروهی از محققان دانشگاه ملبورن استرالیا، به نقش بالقوه بیماری دیگری که با افزایش سن رخ می دهد یعنی کاهش شنوایی علاقه ویژه ای دارند.

کاهش شنوایی و کاهش شناختی

به گفته نویسندگان این پژوهش که در مجله پزشکی بالینی منتشر شده ، کم شنوایی متاثر از سن بین ۳۰ تا ۶۰ درصد افراد بالای ۶۵ سال و بین ۷۰ تا ۹۰ درصد افراد ۸۵ ساله یا پیرتر را تحت تأثیر قرار می دهد.

نویسندگان توضیح می دهند که چگونه کاهش شنوایی با بسیاری از بیماریها ارتباط دارد، از جمله سلامت جسمی ضعیف، اضطراب، افسردگی، تنهایی و انزوا از این موارد هستند. با این حال، آنها یادآور می شوند که کم شنوایی دست کم گرفته می شود زیرا تنها فقط پنج درصد از بزرگسالان شاغل ۵۰ تا ۷۰ ساله دارای سمعک هستند. نکته مهم این است که اکنون پژوهشگران، کم شنوایی را عامل خطر زوال عقل می دانند.

از این رو استفاده از سمعک ممکن است خطر زوال عقل را کاهش داده یا پیشرفت آن را آهسته کند. با این حال، تا به امروز این شواهد متناقض بوده است زیرا برخی از مطالعات فواید آن را تایید کرده اند و برخی دیگر هیچ اثر مثبتی در این زمینه پیدا نکرده اند.

تحقیقات اولیه محدودیت های خاصی داشته اند. به عنوان مثال، برخی از مطالعات فقط به یک جامعه آماری نسبتاً کوچک دسترسی داشتند یا تنها به گزارشات ارزیابی شخصی کم شنوایی و افت شناختی افراد وابسته بودند.

مطالعات دیگر نیز اطلاعاتی در مورد سطح تحصیلات، خلق و خو، ساعات ورزش و سایر عواملی که همچنین می توانند بر افت شناختی تأثیر بگذارند، جمع آوری نکردند.

یک رویکرد نوین

در آخرین مطالعه در این زمینه ۹۹ شرکت کننده بزرگسال ۶۲-۸۲ ساله که دچار مشکل کم شنوایی بودند و از سمعک استفاده می کردند، مشارکت کردند.

دانشمندان شرکت کنندگان را قبل از استفاده از سمعک و سپس ۱۸ ماه بعد از آن، بررسی کردند. این تیم همچنین علاقمند مشاهده هرگونه اختلاف بین مردان و زنان بود. محققان اطلاعاتی درباره شنوایی، درک گفتار، میزان فعالیت بدنی، کیفیت زندگی، خلق و خوی، تنهایی و سلامت عمومی افراد شرکت کننده را جمع آوری کردند.

آنها همچنین عملکرد شناختی افراد در پنج حوزه را ارزیابی کردند که شامل عملکرد حرکتی ذهنی، تمرکز، حافظه کاری، یادگیری بصری و عملکرد اجرایی آنها بود.

در گام اول نویسندگان علاقه مند به درک ارتباط بین کم شنوایی و اختلال شناختی بودند. آنها همچنین می خواستند دریابند که آیا پوشیدن سمعک با گذشت زمان ممکن است بر توانایی شناختی افراد تأثیر بگذارد؟

در ارزیابی ۱۸ ماهگی این پروژه، یک پیشرفت محسوس در ادراک گفتار خود گزارش شده توسط شرکت کنندگان در شرایط آرام وجود داشت. همانطور که نویسندگان توضیح دادند، این بهبودی به طور گسترده ای برای استفاده کنندگان از سمعک گزارش شده است.

تغییر در توانایی های شناختی

وقتی دانشمندان بعد از ۱۸ ماه عملکردهای شناختی شرکت کنندگان را ارزیابی کردند، دریافتند که میانگین نمرات در مجموعه تست های شناختی افراد بهبود نیافته است.

با این حال، هنگامی که آنها عملکرد اجرایی را به طور جداگانه ارزیابی کردند، پیشرفتهای چشمگیری پیدا کردند. از ۹۹ شرکت کننده، تنها یک مرد کاهش عملکرد اجرایی را تجربه کرده بود.

عملکرد اجرایی به مجموعه ای از ابزارهای شناختی اشاره دارد که به ما کمک می کند تا زندگی روزمره خود را پیش ببریم. این موارد شامل تفکر انعطاف پذیر، حافظه کاری و کنترل شخصی است.

این افزایش عملکرد اجرایی در دختران بیشتر از پسران بود.

هنگامی که محققان فقط داده های شناختی زنان را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند، در کنار پیشرفت های عملکردی، پیشرفتهای چشمگیری در حافظه کاری، تمرکز و یادگیری بصری مشاهده کردند.

محققان همچنین بررسی کردند که شرکت کنندگان چند مرتبه از سمعک خود استفاده می کردند. آنها متوجه شدند افرادی که از دستگاههای سمعک خود استفاده می کردند، مرتباً پیشرفت بیشتری در عملکرد شناختی دارند.

نویسندگان این مطالعه بر این باورند که ممکن است این تفاوت بین جنسیت ها، حداقل تا حدی، ناشی از این امر باشد که شرکت کنندگان چند مرتبه از سمعک خود استفاده می کنند. زنان ۵۶.۳% از مواقع از دستگاههای سمعک خود استفاده می کردند، در حالی که این میزان در مردها فقط ۳۳.۳٪ مواقع بود.

نویسندگان به سادگی تشخیص دادند که جامعه آماری آنها در این زمینه قطعی و گسترده نیست. به طور میانگین، شرکت کنندگان این پژوهش از قشر بسیار تحصیل کرده بودند. این بدان معناست که احتمالاً آنها دارای ذخایر شناختی بیشتری هستند و بنابراین ممکن است در مقابل کاهش شناختی یا زوال عقل مقاوم تر باشند.

با این وجود، حتی در بین افراد بسیار تحصیل کرده نیز انتظار نمی رود که عملکرد شناختی در این گروه سنی بهبود یابد. به طور کلی، نویسندگان این پژوهش نتیجه می گیرند: با وجود جامعه آماری کوچک این مطالعه، هم ثبات نسبی مشاهده شده و هم بهبود شناختی از نظر بالینی و آماری در این گروه شرکت کنندگان پس از ۱۸ ماه استفاده از سمعک معنا دار، هیجان انگیز و دلگرم کننده است.

مترجم : مجید پوست چیان