ایسنا علوم پزشکی تهران – تحقیقات جدید از یک تکنیک نوآورانه برای تبدیل سلولهای بنیادی انسان به سلولهای بتا تولید کننده انسولین بسیار مؤثر استفاده می کند. سلولهای تولید کننده انسولین دیابت نوع ۱ را به سرعت بهبود بخشید و موش ها به مدت ۹ ماه به طول انجامید. بر اساس آمار ۱۸۷۰۰۰ کودک و نوجوان در ایالات متحده در سال ۲۰۱۸ دچار دیابت نوع یک بودند.

به گزارش ایسنا علوم پزشکی تهران به نقل از مدیکال نیوز ، براساس همین آمار از مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ایالات متحده (CDC) ، ۱.۴ میلیون نفر در سن بالای ۲۰ سال نیز دچار این بیماری هستند و آن را با انسولین کنترل می کنند.

در دیابت نوع یک ، یک واکنش معیوب در سیستم خود ایمنی بدن باعث می شود این سیستم به سلولهای بتا تولید کننده انسولین در لوزالمعده حمله کرده و آنها را از بین ببرد.

تحقیقات پیشین به سلولهای بنیادی پرتوان انسان (hPSCs) به عنوان یک روش درمانی بالقوه برای دیابت نوع ۱ اشاره کرده اند.

سلولهای بنیادی پرتوان از نظر درمانی برای پژوهشگران گزینه جذابی هستند زیرا می توانند در کشت آزمایشگاه خود نوسازی شوند و می توانند به انواع مختلف سلولی تبدیل شوند.

محققان قبلاً از HPSC ها برای ایجاد سلولهای بتا تولید کننده انسولین استفاده کرده اند. با این حال ، آنها قادر به انجام چنین کاری به میزان کافی برای درمان دیابت نوع یک در بیماران نبودند.

دکتر جفری آر. میلمن، استادیار پزشکی و مهندسی زیست پزشکی در دانشگاه واشنگتن، پژوهشگر اصلی تحقیق جدید است که موفق به غلبه بر این موانع پیشین این مطالعه شده است.

او چالش هایی را که تاکنون پیشرفت دانشمندان را در این زمینه متوقف کرده بود توضیح می دهد. او گفت: یک مشکل شایع هنگامی که سعی می کنید سلول بنیادی انسان را به یک سلول بتا تولید کننده انسولین – یا یک نورون یا سلول قلبی تبدیل کنید – این است که طی این فرآیند شما سلولهای دیگری که مورد نیاز نیستند را تولید می کنید.

وی افزود: در مورد سلولهای بتا ، ممکن است انواع دیگری از سلولهای لوزالمعده یا سلولهای کبدی را نیز بدست آوریم. در حالی که کاشت این سلولهای غیر ضروری – یا “خارج از هدف” هیچ آسیبی به بار نمی آورد ، دکتر میلمن همچنین توضیح می دهد که تولید تعداد بیشتری از این سلولهای غیرضروری منجر به کاهش تولید سلولهای مفید درمانی خواهد شد.

او می گوید: هرچه تعداد سلول های غیر هدفمندی که تولید می شود بیشتر باشد، سلولهای درمانی کمتری نیز به دست خواهید آورد.

وی بیان کرد که برای درمان یک فرد مبتلا به دیابت به حدود یک میلیارد سلول بتا نیاز دارید. اما اگر یک چهارم سلولهایی که ساخته اید در واقع سلولهای کبدی یا سلولهای پانکراس باشند ، به جای نیاز به یک میلیارد سلول ، به ۱.۲۵ میلیارد سلول نیاز خواهید داشت. این امر درمان پروسه بیماری را ۲۵% دشوارتر می کند.

با این حال ، پژوهش های جدید از تکنیکی نوآورانه استفاده کرده است که این مشکل را دور می زند. یافته های این مطالعه در ژورنال Nature Biotechnology منتشر شده است .

یک روش مدرن در زمینه سلولهای بنیادی

این روش جدید ، سیتوسکلت یا ساختار درونی سلولهای hPSC را به منظور هدایت تمایز آنها به سلولهای لوزالمعده هدف قرار می دهد.

اسکلت سلولی ساختاری است که به سلولها کمک می کند تا شکل خود را حفظ کنند و نقش پشتیبانی مکانیکی را بر عهده دارد که به سلول ها امکان جابجایی ، تقسیم و تکثیر را می دهد.

هدف قرار دادن این ساختار به محققان اجازه می دهد سلولهای نامربوط کمتری تولید کنند و در نتیجه سلولهای بتا که عملکرد بهتری در کنترل قند خون دارند ، تولید شود.

دکتر میلمن ضمن اشاره به نوآورانه بودن این روش گفت: این یک رویکرد کاملاً متفاوت است ، این روش از پایه و اساس با روشهای موجود متفاوت است.

وی گفت: پیش از این، ما پروتئین ها و فاکتورهای مختلفی را شناسایی می کردیم و آنها را روی سلول ها می پاشیدیم تا ببینیم چه اتفاقی خواهد افتاد. همانطور که ما موفق شدیم سیگنال ها را بهتر درک کنیم، اکنون توانسته ایم آن روند را کمتر به بخت و اقبال بسپاریم.

مترجم: مجید پوست چیان