چرا نوجوانان راه حل والدین برای مشکلات خود را رد می کنند

ایسنا علوم پزشکی تهران – این اتفاق معمولاً به این دلیل رخ می دهد که ما آنچه را که واقعاً به دنبال آن هستند ، به آنها نمی دهیم.

به گزارش ایسنا علوم پزشکی تهران به نقل از نیویورک تایمز، والدین نوجوانان گاهی با سریالی از حوادث گیج کننده روبرو می شوند. اول ، نوجوانان ما را درگیر مشکلات شخصی خود می کنند. دوم ، ما صادقانه پیشنهادات و راه حل مد نظرمان را ارائه می دهیم و سوم ، نوجوانان ایده های ما را اعصاب خرد کن، بی ربط یا هر دو آنها می دانند.

این لحظات دقیقا بهترین زمان برای تقویت ارتباط بین فرزند و والدین است. پس چرا نوجوانان در این موقعیت ها اغلب ترشرویی می کنند؟ تقریباً همیشه اینطور است، به این خاطر است که آنچه آنها واقعاً به دنبالش هستند را به نوجوانان نمی دهیم. ، آنچه آنها آگاهانه یا ناآگاهانه نیاز دارند را توضیح می دهیم.

نوجوانان به یک گوش شنوا نیاز دارند

نوجوانان ، دقیقاً مانند بزرگسالان ، ممکن است بهترین راه حل مشکلاتشان را صرفا بیان نگرانی ها و دغدغه های خود بدانند. در واقع ، این یک باور پذیرفته شده در بین روانشناسان است که وقتی مشکلات افراد در بیرون باشد بهتر است تا اینکه در درون وجود آنها بماند و این حقیقت در مورد مشکلات بزرگ یا کوچک صادق است.

هنگامی که نوجوانان با مشکلی روبرو می شوند ، بهتر است با فرض اینکه آنها به دنبال نصیحت نیستند شروع کنیم. بنابراین لازم است اجازه دهید آنها خود را از نظر روحی تخلیه کنند.

کاتلین دیدی ۱۸ ساله نوجوانی از منطقه میشن هیلز می گوید: “من با والدینم به عنوان یک گوش شنوا صحبت می کنم. به خصوص اگر این مسئله برای من به صورتی جدی نباشد که بخواهم در مورد آن کاری انجام دهم. گاهی فقط نیاز دارم آن را از سینه خود دور کنم و برای دیگری بازگو کنم، همین!.”

نوجوانان همچنین ممکن است آنچه را که در ذهن خود دارند به عنوان راهی برای ریختن افکار ناخوشایند خود بر روی میز به اشتراک بگذارند ، جایی که می توانند نظر دیگران را جویا شوند و یا افکار خود را سازماندهی کنند. به گفته ایسلا استیون-اشنایدر نوجوان ۱۵ ساله اهل امرالد هیلز کالیفرنیا : “برای حل این مشکل ، بیان آن در قالب کلمات ، کمک زیادی به بهبود حال من می کند.”

بزرگسالان می توانند به فراهم کردن فضای مورد نیاز نوجوانان برای انجام این کار کمک کنند ، تا زمانی که به یاد داشته باشیم بدون ایجاد مزاحمت گوش کنیم و از اظهار نظر غیر ضروری نیز خودداری کنیم.

آنها به دنبال همدلی هستند

بسیاری از مواردی که نوجوانان را آزار می دهد قابل حل نیست. ما نمی توانیم قلب های شکسته آنها را ترمیم کنیم ، از داستان های غم انگیز اجتماعی آنها جلوگیری کنیم یا در مورد اینکه آنها سه امتحان بزرگ در یک روز دارند کار خاصی انجام دهیم. در واقع وجود یک مشکل آنقدر ها هم بد نیست به شرط اینکه در زمان وقوع آن احساس تنهایی نکنیم.

نوجوانان غالباً مشکلاتی دارند که دوست دارند آنها را با دیگران به اشتراک بگذارند، اما نه با دوستانشان. در این مواقع ممکن است آنها به سمت ما یعنی والدین بیایند ، باید آگاه باشید که آنها فقط به دنبال همدلی هستند و نه راه حل. بیان صادقانه این عبارت که “اوه پسر ، چه اوضاع بدی داری” ، یا ” حق داری به خاطر این مشکل ناراحت باشی” ، به آنها می آموزد که ما مایل هستیم آنها را در اوقات سخت روحی همراهی و مراقبت کنیم.

برای ابراز همبستگی بیشتر ممکن است بپرسیم، “آیا می خواهی در کنار تو بمانم، یا ترجیح میدهی مدتی تنها باشی؟” یا “آیا کاری هست که می توانم انجام دهم که باعث نشود اوضاع بدتر شود؟” این سؤالات پیام قدرتمندی را ارسال می کنند که ما از پریشانی و ناراحتی نوجوانان خسته نمی شویم و حاضریم در کنار آنها بمانیم، حتی اگر نتوانیم کار خاصی انجام دهیم.

مترجم : مجید پوست چیان