رییس دانشگاه علوم پزشکی تهران در مراسم تشییع دکتر هدایت:به یاد ندارم که ایشان با بیمار، همکار و سرمایه انسانی بلند صحبت کرده باشد
ایسنای علوم پزشکی تهران – دکتر کریمی رییس دانشگاه با حضور در مراسم تشییع دکتر هدایت تأکید کرد، دکتر هدایت شدن نیاز به تلاش و خودساختگی بسیاری دارد. هدایت‌هایی که نمرده‌اند، نمی‌میرند و زنده‌اند. در مراسم تشییع دکتر انوشیروان هدایت که سه شنبه ۲۱ آذر در بیمارستان شریعتی برگزار شد، دکتر کریمی رییس دانشگاه، در […]
ایسنای علوم پزشکی تهران – دکتر کریمی رییس دانشگاه با حضور در مراسم تشییع دکتر هدایت تأکید کرد، دکتر هدایت شدن نیاز به تلاش و خودساختگی بسیاری دارد. هدایت‌هایی که نمرده‌اند، نمی‌میرند و زنده‌اند.
در مراسم تشییع دکتر انوشیروان هدایت که سه شنبه ۲۱ آذر در بیمارستان شریعتی برگزار شد، دکتر کریمی رییس دانشگاه، در سخنانی ضمن تسلیت درگذشت مرحوم دکتر هدایت، به زندگینامه ایشان و درسی که می‌توان از آن گرفت اشاره کرد و گفت: دکتر هدایت در سال ۱۳۱۰ متولد و در سن ۱۹ سالگی یعنی در سال ۱۳۲۹ وارد دانشگاه تهران شدند.
وی بابیان اینکه استاد هدایت حدود ۷۰ سال در فضای دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه تهران نفس کشید و کارکرد افزود: دکتر هدایت، طب عمومی را در دانشگاه تهران آغاز کرد و در سال ۱۳۳۵ این دوره را به پایان رساند.
رییس دانشگاه با اشاره به دلیل دکتر هدایت در انتخاب رشته جراحی گفت: ایشان در دوره پزشکی عمومی خود نیاز به جراحی پیدا می‌کند و این عمل توسط پروفسور عدل که استادشان بود، انجام می‌شود. اینکه استادی، شاگرد خود را عمل کند اتفاق شایعی در دانشگاه است اما این‌گونه که پروفسور عدل بااخلاق و رفتار حرفه‌ای خود دکتر هدایت را جذب و مسیر آینده ایشان را تعیین می‌کند اتفاقی است که کمتر رخ می‌دهد. درواقع تصمیم‌گیری دکتر هدایت برای ورود به رشته جراحی تحت تأثیر شخصیت پروفسور عدل بوده است.
دکتر کریمی بابیان اینکه افتخار دکتر هدایت به شاگردی و همکاری با پروفسور عدل بود افزود: سرانجام دکتر هدایت استادیار دانشگاه می‌شود و در بیمارستان سینا شروع به کار می‌کند. در سال ۱۳۴۰ برای گذراندن دوره‌ای به خارج از کشور می‌رود. دوباره به میهن بازمی‌گردد و در بیمارستان سینا در کنار پروفسور عدل مشغول به کار می‌شود.
وی با اشاره به تاریخ افتتاح بیمارستان شریعتی و راه‌اندازی بخش جراحی در این بیمارستان گفت: در آذر سال ۱۳۵۳ یعنی ۴۵ سال پیش، بیمارستان شریعتی (داریوش کبیر وقت) افتتاح و راه‌اندازی می‌شود. مرحوم پروفسور عاملی از اساتید برجسته وقت دانشگاه، مسئول راه‌اندازی این بیمارستان می‌شود. پروفسور عاملی برای راه‌اندازی بخش جراحی از پروفسور عدل می‌خواهد که دکتر هدایت را به این بیمارستان منتقل کند و به‌این‌ترتیب بخش جراحی بیمارستان شریعتی به همت دکتر هدایت و کمک پروفسور عاملی راه‌اندازی می‌شود.
رییس دانشگاه بابیان اینکه دکتر هدایت از تاریخ راه‌اندازی بخش جراحی بیمارستان شریعتی تا یک روز پیش از درگذشتش در بیمارستان شریعتی و گزارش صبحگاهی آن حضور داشتند افزود: ایشان حدود ۷۰ سال در دانشگاه از دوران دانشجویی تا به امروز حضور داشتند. بخش جراحی را راه‌اندازی و شاگردان بسیاری را تربیت کردند و از خود اخلاقی به‌جای گذاشتند که ما امروز از آن یاد می‌کنیم.
دکتر کریمی با اشاره به تأثیر پرفسور عدل در شخصیت دکتر هدایت گفت: وقتی از دکتر هدایت می‌خواهند بدترین خاطره زندگی دانشگاهی‌اش را بگوید به‌روز بازنشستگی پروفسور عدل در سال ۱۳۵۸ اشاره می‌کند. این خاطره را زمانی بیان می‌کند که خود در سن ۷۰ سالگی و در سال ۱۳۸۰ بازنشسته شده است. البته در این ۱۸ سال، بیمارستان شریعتی، این افتخار را داشت که استاد در بخش خود فعال باشد و اجازه دهد دست‌پروردهایش بخش را اداره کنند. فضای بخش هم به‌گونه‌ای بود که استاد تا آخرین روز حیات خود، به آن می‌آمد.
وی بابیان اینکه نکات این زندگینامه ممکن است برای جوانان غریب باشد افزود: اینکه استادی از بازنشسته شدن استاد خود، به‌عنوان تلخ‌ترین خاطره دانشگاهی‌اش یاد کند. اینکه استادی همچون دکتر هدایت در سن ۷۰ سالگی به‌راحتی بخش را رها می‌کند و اجازه می‌دهد شاگردانش کار را ادامه دهند و اینکه استادی همچون پروفسور عدل با رفتار حرفه‌ای خود فردی چون دکتر هدایت را تا پایان عمرش مجذوب خود می‌کند؛ درسی برای همگان و جوان‌ترهاست که یادبگیریم می‌توان ۶۹ سال در دانشگاه و بخش دولتی بود و فقط به مردم خدمت کرد.
دکتر کریمی با اشاره به نصیحتی که پروفسور عدل در زمان بازنشستگی خود(سال ۱۳۵۸) به دکتر هدایت می‌کند مبنی بر اینکه «مریض ببین و به مردم خدمت کن و پزشک و جراح تربیت کن» گفت: در اینجا منظور از تربیت پزشک همان دوره پزشکی عمومی و منظور از تربیت جراح نیز همان متخصص است و همه این نکات، درس بزرگی برایمان و بخصوص جوان‌ترهاست.
رییس دانشگاه، در بخش دیگری از سخنان خود به ابیاتی از غزلیات حافظ اشاره کرد:
نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
نه هر که آینه سازد سکندری داند
نه هر که طرف کله کج‌نهاد و تند نشست
کلاه‌داری و آیین سروری داند
وی در تکمیل این بخش از سخنان خود افزود: برای اینکه بتوانیم افرادی همچون دکتر هدایت‌ها داشته باشیم، تلاش و خودساختگی بسیاری می‌خواهد. هدایت‌هایی که نمرده‌اند، نمی‌میرند وزنده‌اند و ما فقط جسمشان را تشییع می‌کنیم.
وی افزود: در دانشگاه امثال این الگوها که عمرشان را بی‌مزد و منت در خدمت مردم بودند و دانشجو تربیت کردند؛ برای جوان‌ترها و افراد میان‌سالی که هنوز چند صباحی از کارمان باقی‌مانده، درس و چراغ راه هستند.
دکتر کریمی با اشاره به خاطرات خود از دکتر هدایت گفت: من سال‌ها در کنار دکتر هدایت بودم. در این دوران به یاد ندارم که ایشان با بیمار، همکار و سرمایه انسانی بلند صحبت کند. برعکس ما که فقط حرف آن را می‌زنیم و در رفتار وقتی به درمانگاه، مطب و اتاق عمل می‌رویم رفتاری جز این با بیمار و همکاران داریم.
وی افزود: آنچه در کلام ما از رفتار حرفه‌ای وجود دارد امثال دکتر هدایت، پروفسور عدل، استاد اعلمی، دکتر فاضل، استاد حسابی، دکتر کمالیان و دکتر ظفرقندی در رفتارشان به اجرا درآورده‌اند.
رییس دانشگاه در پایان سخنان خود ضمن تسلیت به خانواده دکتر هدایت، تأکید کرد: خوب است یادبگیرم این چند صباحی که از خدمتمان باقی‌مانده در هر تخصصی که هستیم با بیمار مهربان باشیم. اینکه امروزه مسائل غیرپزشکی در حوزه پزشکی مطرح می‌شود واقعاً حق ما نیست و انشاء الله به این الگوها نگاه و به رفتار آنان تأسی کنیم.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید