انواع عفونت های چشمی و روش درمان آنها
اگر متوجه درد، تورم، خارش یا قرمزی در چشم خود شده اید، احتمالاً عفونت چشمی دارید. عفونت های چشم بر اساس علت خود به سه دسته خاص تقسیم می شوند: ویروسی، باکتریایی یا قارچی و هر کدام به طور متفاوتی درمان می شوند. خبر خوب این است که تشخیص عفونت های چشمی کار سختی نیست، […]
اگر متوجه درد، تورم، خارش یا قرمزی در چشم خود شده اید، احتمالاً عفونت چشمی دارید. عفونت های چشم بر اساس علت خود به سه دسته خاص تقسیم می شوند: ویروسی، باکتریایی یا قارچی و هر کدام به طور متفاوتی درمان می شوند. خبر خوب این است که تشخیص عفونت های چشمی کار سختی نیست، بنابراین می توانید به سرعت به دنبال درمان باشید. به گزارش ایسنا علوم پزشکی تهران، در این مطلب از سری مطالب اطلاعات پزشکی از مجله سلامتی سیب همه مواردی که نیاز هست راجع به شایع ترین عفونت های چشمی بدانید، آورده شده است تا بدانید، برای عفونت های چشمی چه باید کرد، نشانه های عفونت چشمی و اقدامات لازم در مورد آن بیابید.
انواع عفونت های چشمی
با توجه به اینکه چه عامل عفونت زایی کدام قسمت از چشم را آلوده کرده است، انواع عفونت های چشمی متفاوتی ایجاد میشود که هر کدام ممکن است در درمان، علائم و تشخیص با هم تفاوت داشته باشند. در ادامه به بررسی شایع ترین عفونت های چشمی میپردازیم.
ورم ملتحمه (کنژنکتیویت) عفونی یا چشم صورتی یکی از شایع ترین عفونت های چشمی است. زمانی اتفاق میافتد که رگهای خونی ملتحمه (بیرونیترین غشای نازک اطراف کره چشم شما) توسط باکتری یا ویروس عفونی شوند. در نتیجه چشمان شما صورتی یا قرمز و ملتهب میشود. همچنین میتواند در نتیجه آلرژی یا قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مانند کلر در استخرهای شنا باشد.
ورم ملتحمه ناشی از باکتری یا ویروس بسیار مسری است و تا دو هفته میتواند به افراد دیگر منتقل شود.
کراتیت یکی از انواع عفونت های چشمی
کراتیت عفونی زمانی اتفاق میافتد که قرنیه شما عفونی میشود. قرنیه، لایه شفافی است که مردمک و عنبیه شما را میپوشاند. کراتیت از یک عفونت (باکتری، ویروسی، قارچی یا انگلی) یا آسیب چشم ناشی میشود. کراتیت به معنای تورم قرنیه است و همیشه عفونی نیست اما احتمال ابتلا به کراتیت بیشتر است اگر:
- شما از لنزهای تماسی استفاده میکنید.
- سیستم ایمنی بدن شما در اثر شرایط یا بیماری دیگری ضعیف است.
- شما در جایی زندگی میکنید که مرطوب و گرم است.
- شما از قطرههای کورتیکواستروئیدی برای یک بیماری چشمی موجود استفاده میکنید.
- چشم شما آسیب دیده است، به خصوص توسط گیاهان دارای مواد شیمیایی که میتوانند وارد چشم شما شوند.
اندوفتالمیت
اندوفتالمیت یک عفونت چشمی با التهاب شدید داخل چشم است که در نتیجه عفونت باکتریایی یا قارچی ایجاد میشود. عفونتهای قارچی کاندیدا شایعترین علت اندوفتالمیت هستند. این وضعیت ممکن است پس از جراحیهای خاص چشم مانند جراحی آب مروارید اتفاق بیفتد، اگرچه این اتفاق نادر است. همچنین ممکن است پس از نفوذ یک جسم به چشم شما نیز اتفاق بیفتد.
اگر چیزی وارد چشم شما شده و باعث عفونت شده است، باید فوراً آن را بردارید. در این موارد به دنبال مراقبتهای پزشکی اورژانسی باشید، هرگز سعی نکنید خودتان جسمی را از چشم خود خارج کنید. پس از آنتی بیوتیکها و برداشتن اشیا، علائم شما میتواند در عرض چند روز شروع به بهبود کند.
بلفاریت
بلفاریت التهاب پلکهای شماست و یکی از شایع ترین عفونت های چشمی است. این نوع التهاب معمولاً به دلیل گرفتگی غدد چربی داخل پوست پلک در پایه مژههای شما ایجاد میشود. بلفاریت ممکن است توسط باکتری ایجاد شود. وجود موارد زیر ریسک بروز بلفاریت را افزایش میدهند:
- شوره سر یا ابرو
- حساسیت به آرایش چشم یا صورت
- غدد چربی که به درستی کار نمیکنند.
- شپش یا کنه روی مژههای خود
- داروهای خاصی را مصرف کنید که بر سیستم ایمنی شما تأثیر میگذارد.
استی یا گل مژه
گل مژه (که هوردئولوم نیز نامیده میشود) برآمدگی جوش مانندی است که از غده چربی در لبههای بیرونی پلک شما ایجاد میشود و از شایع ترین عفونت های چشمی است. این غدد میتوانند با پوست مرده، روغن و سایر مواد مسدود شوند و اجازه دهند باکتریها در غده شما بیش از حد رشد کنند. عفونت حاصل باعث ایجاد گل مژه میشود. اگر درد یا تورم بدتر شد، حتی با درمان، حتماً باید به پزشک مراجعه کنید. گل مژه باید در حدود ۷ تا ۱۰ روز ناپدید شود. اگر اینطور نیست، از پزشک خود در مورد سایر درمانهای احتمالی سوال کنید.
یووئیت
یووئیت زمانی اتفاق میافتد که یووه شما در اثر عفونت ملتهب میشود. Uvea لایه مرکزی کره چشم شما است که خون را به شبکیه شما منتقل میکند. شبکیه، بخشی از چشم شماست که تصاویر را به مغز منتقل میکند. یووئیت اغلب ناشی از شرایط سیستم ایمنی، عفونتهای ویروسی یا آسیبهای چشمی است. یووئیت معمولاً هیچ مشکل طولانی مدتی ایجاد نمیکند، اما اگر یک مورد شدید آن درمان نشود، میتوانید بینایی خود را از دست بدهید.
یووئیت معمولاً پس از چند روز درمان ،شروع به بهبود میکند. انواعی که پشت چشم شما را تحت تأثیر قرار میدهند، به نام یووئیت خلفی، ممکن است بیشتر طول بکشد، اگر ناشی از یک بیماری زمینهای باشد، ممکن است تا چند ماه طول میکشد.
سلولیت
سلولیت نیز یکی دیگر از شایع ترین عفونت های چشمی است. پلک یا سلولیت اطراف چشم زمانی اتفاق میافتد که بافتهای چشم عفونی میشوند. این اغلب به دلیل آسیبی مانند خراش در بافتهای چشم شما ایجاد میشود که باکتریهای عفونی مانند استافیلوکوک (استاف) یا باکتریهای ساختارهای مجاور مانند عفونتهای سینوسی وارد چشم شوند.
کودکان خردسال بیشتر در معرض ابتلا به سلولیت هستند، زیرا به دلیل نوع باکتری که باعث ایجاد این بیماری میشود، در معرض خطر بیشتری برای عفونت هستند. علائم سلولیت شامل قرمزی و تورم پلک و همچنین تورم پوست چشم است. شما معمولاً هیچگونه درد یا ناراحتی چشمی نخواهید داشت.
تبخال چشمی
تبخال چشمی زمانی اتفاق میافتد که چشم شما توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV-1) آلوده شود. اغلب، فقط تبخال چشم نامیده میشود. تبخال چشم از طریق تماس با فردی که دارای عفونت HSV-1 فعال است، منتقل میشود، نه از طریق تماس جنسی (که HSV-2 است). علائم معمولاً یک چشم را در یک زمان آلوده میکنند.
علائم عفونت های چشمی
با توجه به اینکه چشم شما توسط چه ارگانیسمی آلوده شده است و اینکه کدام قسمت چشم آلوده شده است، انواع عفونت های چشمی ممکن است علائم مختلفی داشته باشند. به طور کلی علائم عفونت های چشمی عبارتند از:
- خارش چشم
- سوزش چشم
- اشک ریزش
- مشکل در بینایی و دوبینی
- سردرد
- دیدن اجسام شناور
- حساسیت به نور
- درد چشم
- قرمزی چشم
- و…
نشانه های عفونت های چشمی معمولاً محدود به کره چشم و اطراف آن هستند و به ندرت یک عفونت چشمی باعث درگیری سیستمیک و ایجاد مواردی مثل سپسیس میشود. باید توجه داشته باشید که در بعضی بیماریهای چشمی حتی بدون وجود عفونت و ارگانیسم عفونتزا، نشانه های عفونت چشمی را تقلید میکنند که تشخیص این مورد بر عهده پزشک شماست.
روش درمان عفونت های چشمی
همانگونه که گفته شد؛ انواع عفونت های چشمی توسط چهار دسته ارگانیسم بیماری زا
- باکتریها
- قارچها
- ویروسها
- انگلها
میتوانند، ایجاد شوند و روش درمان عفونت های چشمی در هر مورد تفاوت دارد.
به طور کلی عفونت های چشمی ناشی از باکتریها و قارچها با آنتی بیوتیک مربوط به آن عفونت درمان میشوند و دوره درمان عفونتهای قارچی معمولاً طولانیتر است.
عفونتهای ویروسی نیز معمولاً خودبهخود بهبود مییابند و کمتر نیاز به مداخله دارند. عفونتهای چشمی انگلی نیز بسیار نادرند و معمولاً نیاز به مصرف دارو و گاهی جراحی دارند.
جدای از داروها و پمادها اینکه برای عفونت های چشمی چه باید کرد، بستگی به نوع عفونت و میزان درگیری دارد. در بعضی از عفونتها باید مرتب چشمها شسته شوند، در بعضی دیگر نیز باید حوله گرم روی چشم قرار داد. در صورتی که نیاز به رعیات موارد خاصی باشد پزشکتان به شما اطلاع خواهد داد.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید