به گزارش روابط عمومی، دکتر پورعلی در این همایش که توسط معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران برگزار شد، سخن گفت که متن کامل آن به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

رَبِّ هَبْ لِی حُکْماً وَ أَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ
پروردگارا به من دانش عطا کن و مرا به صالحان ملحق فرمای (سوره شعرا آیه ۸۳)
عرض ادب و احترام به محضر استادان مکرم قرآن و فرهنگ قرانی دانشگاه ها
مدیران و مسئولان صدیق و کوشای کانون های قران و عترت…
در دقایق اندکی که مصدق شده ام قصد دارم یک نکته اصلی به انضمام چند نکته پیرامونی برای همان نکته را به سمع این جمع ایمانی و قرانی برسانم؛
اما آن نکته مهم در بیانی ساده و صریح، این است که در میان همه ی صورت ها و فرم ها و قالب های کار فرهنگی، فعالیت قرآنی عالی ترین و اصیل ترین موضوع و سرفصل امور فرهنگی است.
بی گمان این قاعده برای همه سطوح مخطبان کار فرهنگی در هر نقطه از جوامع اسلامی مصداق دارد. و با قطعیت تمام عرض می کنم که هر کس در هر مرحله و مرتبه از فعالیت فرهنگی، این موضوع را تجربه کرده باشد بخوبی می داند که در کنار همه معجزات شگفت قران معجزه ی متاثرسازی و هدایت مستقیم مخاطب کار فرهنگی، یکی از معجزات آیات قران است.
دلیل ظهور و برو این اعجاز، همانا قداست و نورانیت ناب کلمات و بیان الهی قران است. لذا به عنوان یک قاعده اصیل و خالص عرض می کنم که هرکس برای مدتی با قران موانست داشته و به مدد فرهنگ قرانی دست اندر کار فعالیت فرهنگی بوده به صورت مستقیم دریافته است که؛ قران و کار قرانی عالی ترین مرتبه و موضوع فعالیت فرهنگی است.
لهذا می شود گفت که بر مبنای همین قاعده باید نتیجه گرفت که در میان کل خانواده بزرگ کار فرهنگی در دانشگاه ها، جمع سرافراز مدیران و کارگزارن امور قرانی رشیدترین اعضای معزز خانواده بزرگ کار فرهنگی هستند.
علاوه بر این اگر پذیرفته باشیم که دانشجویان و دانشگاهیان جلوداران و طلایه دارانی اقشار مردم هستند می شود نتیجه گرفت که اهالی و اصحاب کار قرانی و از جمله همین اجتماع کانون های قران و عترت، منتسب به بالاترین مراتب و مدارج جامعه علمی فرهنگی ما بوده و باید سراغ ایشان را در مهم ترین ردیف های این جامعه گرفت.
نکته دیگری که گمان دارم ذکر آن ضرورت دارد این است که این بخش از این خانواده بزرگ؛ هیچ گاه در هیچ مرحله ای نباید ایستا شوند، زیرا قران دربردارنده ی جاری ترین و بالنده ترین مسیرهای رشد برای تمام بشریت است. حقیقتا جای دریغ دارد اگر ما به عنوان فرزندان جامعه و خانواده اسلام و قران در جریان این مسیر جاری نبوده و در حاشیه ی این جاده ی خطیر حرکت بازایستیم.
نکته دیگر این است که شما به خوبی می دانید که فعالیت قرانی به هیچ وجه به قالب های معروف و متعارف محدود نیست و ما به عنوان بخش دانشگاهی و دانشجویی وظیفه داریم که قالب ها و شیوه های بدیع تر در یک فرایند استمراری برای وسعت بخشی و تعمیق امور در اختیار بگیریم.
سخنم را با ذکر چند آیه بسیار لطیف و پر مفهوم دیگر از سوره شعرا که با آن سخنم را آغاز کرده بودم معطر می سازم؛

رَبِّ هَبْ لِی حُکْماً وَ أَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ(۸۳)
پروردگارا به من دانش عطا کن و مرا به صالحان ملحق فرمای (۸۳)
وَ اجْعَلْ لِی لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ(۸۴)
و برای من در (میان) آیندگان آواز نیکو گذار(۸۴)
وَ اجْعَلْنِی مِنْ وَرَثَهِ جَنَّهِ النَّعِیمِ (۸۵)
و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان(۸۵)
آمین یا رب العالمین