ایسنا علوم پزشکی تهران – یک روانشناس با تاکید بر اینکه بسیاری از کودکان امروز از احساس تنهایی و رها شدگی رنج می برند، گفت: بیش از ۹۰ درصد نوجوانان زیر ۱۹ سال احساس تنهایی می کنند، گفت: والدین در جامعه ما تصور می کنند نیازهای فرزندان به مسایل اقتصادی خلاصه می شود به همین جهت بیشتر مواقع می بینیم فرزندان از نظر اقتصادی بسیار تامین هستند اما از جنبه روحی کاملا احساس تنهایی و طردشدگی می کنند و اولویتی به این نیاز وخواسته آنها اختصاص نمی دهند.

دکتر طاهره محمدی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا علوم پزشکی تهران، ضمن بیان این مطلب احساس تنهایی و رهاشدگی را مشکل امروز نوجوانان و کودکان در ایران دانست و اظهار کرد: احساس تنهایی پدیدهای فراگیر و شایع در دنیای مدرن محسوب می شود که به طور فزایندهای برای میلیون ها نفر مشکل ساز است بر این اساس کمتر کسی وجود دارد که ادعا کند این احساس را تجربه نکرده و یا با احساس انزوای اجتماعی غریبه باشد. اما زمانی افراد از سنین کودکی و نوجوانی با این پدیده درگیر می شود می تواند تبعات روانی جبران ناپذیر شکل دهد. به طور کلی تنهایی زمانی حس می‌شود که نیازها در تعامل اجتماعی و ارتباط با دیگران تامین نشود.

وی در ادامه تصریح کرد: تعریفی که امروزه از احساس تنهایی وجود دارد با مفهومی که این واژه در گذشته داشته متفاوت است. در گذشته این احساس، مفهومی مثبت قلمداد می شد و بیشتر تداعی کننده ریاضت و دوری از اجتماع برایرسیدن به شأن و منزلت بالای انسانی، تعمق، مراقبه و ارتباط با خدا، بود. اما امروزه این واژه بار معنایی منفی دارد و بیشتر بر تجربه ناخوشایندی که در پی عدم وجود همدم در زندگی حس می شود.

این روانشناس با بیان اینکه احساس تنهایی در بین کودکان و نوجوانان ما به تجربه های تلخ و آزاردهنده تبدیل شده است، گفت: نوجوانی برهه ای حساس از زندگی است که بسیاری از تغییرات شگرف فیزیکی، روانی و اجتماعی در آن روی می دهد.ن وجوانان جز اقشاری هستند که به طور خاص در معرض ابتلاءبه این ناخشنودی عاطفی هستند وآمارها نشان می دهد که بیش از ۷۰ درصد از نوجوانان زیر ۱۹ سال در حال تجربه کردن احساس تنهایی هستند اما وقتی والدین نیز به این موضوع دامن بزنند می تواند عوارض جبران ناپذیری برای نوجوانان به وجود آورند.

محمدی با تاکید بر اینکه بسیاری از خانواده ها به نیازهای روحی و عاطفی کودکان خود بی توجه هستند، افزود: در مراجعات متعددی که به ما می شود این موضوع بسیار شایع است که والدین تصور می کنند نیازهای فرزندان به مسایل اقتصادی خلاصه می شود بر این اساس بیشتر مواقع می بینیم فرزندان از نظر اقتصادی بسیار تامین هستند اما از جنبه روحی کاملا احساس تنهایی و طردشدگی می کنند و اولویتی به این نیاز وخواسته آنها اختصاص نمی دهند.

به گفته وی، البته دلایل زیادی وجود دارد که چرا ممکن است کسی احساس تنهایی کند. برخی از علل آشکار، رسانه‌های اجتماعی است که تا حدودی نیاز به تعامل چهره به چهره را در بسیاری از موارد برطرف کرده و همه‌گیری کووید ۱۹ نیز به این موضوع افزوده شد.

این روانشناس به تبعات روانی مشکلات فوق فرزندان اشاره کرد و گفت: این احساس در دوران بزرگسالی می تواند ناشی از تجارب ناخوشایند دوران کودکی باشد، تجاربی که در پی برآورده نشدن نیاز به صمیمیت شکل گرفته است به همین جهت نوجوانانی که احساس تنهایی می کنند زمینه بروز اختلالات روانی، اضطراب، سو رفتار، کنش های جنسی خطرساز، رفتارهای پرخاشگران و غیره بیشتر می شود.

محمدی کم رویی را یکی دیگر از علایم حاد وجود احساس تنهایی در کودکان دانست و اظهار کرد: به اعتقاد نظر کم رویی و انزواطلبی یکی از مشکلات جدی کودکانی است که در درون خود همواره از احساس تنهایی رنج می برند. بر این اساس کم رویی شدید، مشکل عادی در عین حال ویژگی پر دردسری است و افرادی که در دوران کودکی مورد توجه والدین و خانواده بودند و همواره احساس مشارکت و مفید بودن را حس می کنند کمتر در بزرگسالی با کم رویی مواجه می شوند.

وی خاطر نشان کرد: تنهایی می‌تواند برای سلامتی مضر باشد و افرادی که احساس تنهایی دائمی می‌کنند، بیش از دیگران از افسردگی، اضطراب و اختلالات خواب رنج می‌برند. همچنین تنهایی خطر سکته مغزی، حملات قلبی، چاقی و دردهای مزمن یا حاد را افزایش می‌دهد اما تنهایی به معنای تنها بودن نیست.

انتهای پیام