سالانه ۸۰ هزار نفر به زخم‌ های دیابتی مبتلا می شوند

به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ ششمین کنگره بین المللی و هشتمین کنگره ملی زخم و بافت هم اکنون در پژوهشکده فناوری‌های نوین و زخم و ترمیم بافت جهاد دانشگاهی در حال برگزاری است.

زخم، اسکار و زندگی شعار امسال کنگره ملی زخم و بافت و ترمیم است.

مسعود حبیبی گفت: حدود ۴۰۰ میلیون نفر در جهان درگیر کرونا شده اند و ۶ میلیون جان خود را از دست داده اند.

بیماری‌های غیر واگیر مانند بیماری‌های قلبی – عروقی، سرطان، دیابت و … زمانبرتر هستند و سالانه ۴۰ میلیون نفر را درگیر می‌کنند.

او گفت: در ایران سالانه ۲۰۰ هزار نفر به آمار زخم‌های دیابتی اضافه می‌شوند و سالانه ۱۵ تا ۲۵ درصد افراد در طول زندگی دچار زخم پای دیابتی خواهند شد. این بیماری عوارض جدی دارد و حدود ۷۰ درصد قطع اندام افراد به علت دیابت رخ می‌دهد.

هزینه و بار مالی سالیانه بیماری‌های ناشی از زخم‌های مزمن، معادل یک میلیارد تومان در سال است.

طبق آمار، در آمریکا حدود ۶ و نیم میلیون نفر درگیر معضل زخم‌های مزمن هستند و برآورد می‌شود که این معضل به تنهایی حدود ۲۵ میلیارد دلار در سال بار مالی بر سیستم بهداشت و درمان آمریکا تحمیل کند.

حبیبی گفت: نتایج فناوری‌های نوین زخم و بافت در قالب مقالات و نشریات علمی به چاپ رسیده اند و در درمان بیماری‌های مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. تاکنون در این زمینه ۸۰۰ نفر پزشک و کادر درمان آموزش دیده اند.

پروین منصوری، دبیر علمی بالینی کنگره بین المللی زخم و بافت گفت: زخم معضل جهانی است و تمام رشته های تخصصی با زخم ارتباط دارند. حدود یک تا دو درصد جهان درگیر زخم های مزمن هستند و معمولا مسئله ساز می شوند.

پژوهشکده فناوری های زخم و ترمیم بافت از زمان آغاز فعالیت خود، سهم مهمی در کاهش موارد قطع اندام تحتانی به دلیل زخم های مزمن را داشته است‌.

او گفت: جمعیت مسن دنیا رو به افزایش است و زخم ها تنها به علت حوادث اتفاق نمی افتند؛ بلکه سن بالا، اختلالات متابولیک، چربی خون بالا، سرطان، چاقی، بیماری های کلاژن، بیماری های خود ایمنی و مصرف برخی داروها را به همراه دارد که همین موارد زخم های بالینی را ایجاد می کنند.

از جمله فعالیت های پژوهشکده بین المللی زخم و بافت و ترمیم در حوزه تولید علم پژوهش در حوزه تولید زخم پوش های مدرن، پوست های جایگزین، شیوه نامه های موثر و بومی در ترمیم زخم های مزمن، فرآورده‌های بیولوژیک و سلولی در ترمیم زخم و بافت و فناوری های غیردارویی و بیوفتونیک هستند.