هاله حدادپور مسئول واحد سلامت روان معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره شعار «سلامت روان در جهانی نابرابر» گفت: دفتر سلامت روان وزارت بهداشت همه ساله برای این روز شعاری در نظر می گیرد که شعار امسال سلامت روان در جهان نابرابر است. حدادپور افزود: برای روزهای هفته نیز عناوینی از طرف این دفتر پیشنهاد می شود که به این ترتیب هستند:

یکشنبه ۱۸ مهر: نقش سیاستگذاران در دسترسی عادلانه به خدمات سلامت روان

دوشنبه ۱۹ مهر: نقش تحریم‌ها بر نابرابری سلامت روان در پاندمی کرونا

سه‌شنبه ۲۰ مهر: رابطه‌ منصفانه‌ ارائه‌دهندگان خدمات سلامت روانی – اجتماعی با خدمت‌گیرندگان

چهارشنبه ۲۱ مهر: تأثیر انگ بر نابرابری خدمات سلامت روان در جامعه

پنجشنبه ۲۲ مهر: ضرورت توسعه عدالت اقتصادی و اجتماعی در بهبود سلامت روان جامعه

جمعه ۲۳ مهر: سواد سلامت روان و بهره‌مندی از خدمات

شنبه ۲۴ مهر: نقش حاکمیت در توانمندسازی افراد دارای معلولیت (جسمی و ذهنی)

حدادپور درباره «نقش سیاستگذاران در دسترسی عادلانه به خدمات سلامت روان» توضیح داد: شیوع ناگهانی یک بیماری همواره تهدیدی جدی برای سلامت روان افراد مبتلا و افراد در تماس نزدیک با فرد، است و مواردی مثل اضطراب ، افسردگی و جنبه هایی از خشم و عصابنیت را ایجاد می کند. بنابراین توجه به جنبه های مختلف پیشگیری، درمان و بازتوانی سلامت روان مورد نظر سیاست گذاران سلامت قرار گرفته است.

مسئول واحد سلامت روان معاونت درمان وزارت بهداشت همچنین درباره نقش تحریم ها بر نابرابری سلامت روان در پاندمی کرونا گفت: تحریم ها بطور مستقیم و غیر مستقیم بر شهروندان ایرانی در برخورداری از سلامت جسمی و روانی بخصوص در شرایط پاندمی کوید ۱۹ تاثیر منفی داشته که این مسیله با اصول و ارزش های عام و حهان شمول حقوق بشر که غربی ها مدعی ان هستند، مغایر است.

او افزود: رابطه منصفانه ارائه دهندگان خدمات سلامت روانی – اجتماعی با خدمت گیرندگان، حقوق گیرندگان خدمت حکم می‌کند که ارائه دهندگان خدمت در ارائه خدمات با آنان در کمال انصاف و عدالت برخورد کنند.

این کارشناس وزارت بهداشت درباره «تاثیر «انگ» بر نابرابری خدمات سلامت روان در جامعه نیز گفت: بیمارانی که دچار اختلال روانپزشکی می شوند در ابتدا چون خود را منطبق با آرمان ها و خواست های اجتماع نمی بینند احساس شرم و ناامیدی می کنند پس منزوی می شوند و در نهایت منجر به محروم شدن فرد از حقوق شهروندی می شود. این بیماران اغلب موارد با دو مسئله عمده روبرو می شوند اول این که باید با علایم بیماری خود که بر حسب نوع بیماری متفاوت است کنار بیایند که این علایم می تواند بر شغل ، زندگی مستقل و رضایت از زندگی ایشان تاثیر بگذارد و دوم این که برداشت غلط جامعه می تواند در این افراد ایجاد «انگ» یا «استگیما» و به زبان ساده بر چسب کند و گاها جامعه با نگاه یک فرد معتاد و یا گرفتار فحشا به ایشان می نگرد و همین امر باعث می شود که این افراد در برخورداری از خدمات در یک موقعیت نابرابر با سایر افراد قرار گیرند.

حدادپور درباره ضرورت توسعه عدالت اقتصادی و اجتماعی در بهبود سلامت روان جامعه توضیح داد: از نظر سازمان بهداشت جهانی عوامل اقتصادی و اجتماعی تعیین کننده سلامت ، مجموعه شرایطی است که فرد درآن متولد می شود ، رشد میکند ، زندگی میکند و پیر می شود. ارتقاء سطح سلامت روان و کاهش نابرابری در این عرصه تنها با ارائه خدمات سلامت امکان پذیر نیست و عوامل دیگری مانند دسترسی مالی ، دسترسی فرهنگی ، دسترسی اطلاعاتی ، دسترسی جغرافیایی ، ارزش ها و باورهای حاکم بر جامعه در بهبود سلامت روان سهم به سزایی دارند.

او با اشاره به اهمیت «سواد سلامت روان و بهره مندی از خدمات» افزود: وزارت بهداشت صرفا مسئول ارتقاء سطح سواد سلامت روان جامعه نیست و تا این امر صورت نپذیرد بهره مندی از خدمات افزایش نمی‌یابد و مردم نمی توانند از خود مراقبت کنند. این مسئله بخصوص در شرایط کنونی که در وضعیت پاندمی کوید ۱۹ هستیم و میزان افسردگی در سراسر جهان از جمله در کشور عزیز ما در حال افزایش است بسیار مهم است.

مسئول واحد سلامت روان معاونت درمان وزارت بهداشت در پایان با تاکید بر «نقش حاکمیت در توانمندسازی افراد دارای معلولیت جسمی و ذهنی» گفت: قانون گذاری و نحوه نظارت بر اجرای حقوق شهروندان معلول از دغدغه ها و الزامات حمایتی است. این مهم همان بررسی مفاد قانون جامع در پرتو کنوانسیون بین المللی حقوق معلولان مصوب سال ۲۰۰۶ است. در ایران نیز در سال ۱۳۸۳ سندی از سوی دولت وقت تنظیم شد که قانون جامع حمایت از معلولان است که در قالب همان قوانین بین المللی کنوانسیون مورد اشاره است.

منبع: دانشگاه علوم پزشکی تهران