سندروم میسوفونیا یا صدابیزاری چیست؟

افراد مبتلا به میسوفونیا پیوند‌های قویتری بین بخش پردازش کننده صدا در مغز و بخشی از قشر که حرکات عضلات دهان و گلو را کنترل می‌کند دارند.

برخی از افراد در هنگام غذا خوردن این کار را با دهان بسته انجام نمی‌دهند و با دهان خود صدا‌های چندش اوری در می‌آورند.

دانشمندان در پژوهش اخیر خود دریافته‌اند که چرا صدا‌های روزمره مانند جویدن، نوشیدن و تنفس برای برخی افراد آزار دهنده است.

به گزارش گاردین، دانشمندان در پژوهش اخیر خود دریافته‌اند که چرا صدا‌های روزمره مانند جویدن، نوشیدن و تنفس برای برخی افراد چنان دیوانه کننده است که آن‌ها را به ناامیدی سوق می‌دهد.

اسکن‌های مغزی توسط محققان دانشگاه نیوکاسل نشان داده است که افراد مبتلا به میسوفونیا پیوند‌های قویتری بین بخش پردازش کننده صدا در مغز و بخشی از قشر که حرکات عضلات دهان و گلو را کنترل می‌کند دارند. کسانی که دچار میسوفونیا (صدابیزاری) هستند، از سرو صدای خوردن دیگران منزجر، مضطرب، عصبانی و حتی خشن می‌شوند.

محققان برای برای افراد مبتلا به میسوفونیا صدای جویدن پخش کردند و مشخص شد، نطقه‌ای از مغز که مربوط به حرکات دهان و گلو است، نسبت به گروه کنترل داوطلب (که این بیماری را ندارند) بیش از حد فعال شده است.

سوخبیندر کومار، دانشمند علوم اعصاب در دانشگاه نیوکاسل و همکارانش باور دارند، صدا‌های محرک، آنچه را که سیستم عصبی آینه‌ای مغز نامیده می‌شود، فعال می‌کنند.

اگر یافته‌های گزارش شده در مجله علوم اعصاب در تحقیقات آینده بر همین استوار بماند، می‌تواند راه را برای درمان‌های موثرتر برای میسوفونیا که به نظر برخی از بیماران بسیار ناخوشایند است، هموار کند؛ به گفته کومار سیستم نورون آینه‌ای قابل آموزش است.

نورون‌های آینه‌ای نورونی است که هنگامی که جانور عملی را انجام می‌دهد و نیز هنگامی که مشاهده می‌کند که همان عمل را دیگری انجام می‌دهد تحریک می‌شود. بدین‌گونه نورون شبیه آینه رفتار‌های دیگری را کپی می‌کند، مثل آنکه خودش انجام داده است.