نتایج جالب یک پژوهش درباره آهنربایی شدن بدن افراد پس از تزیق واکسن کرونا

دو پژوهشگر سازمان جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران پس از انجام تحقیقی درباره خاصیت آهنربایی شدن بدن پس از دریافت واکسن به نتایج قابل توجهی دست یافتند.
دکتر حسن رسولی و الهام ارکیان بروجنی می گویند در ابتدای شروع واکسیناسیون علیه ویروس کرونا گروه‌های ضد واکسیناسیون مدعی وجود میکروچیپ‌ها در درون واکسن‌ها بودند و اخیرا نیز افرادی مدعی شده اند که پس از تزریق واکسن بدن‌شان آهنربائی شده است. این موضوع وحشت زیادی ایجاد کرد و تائیدی بر وجود میکروچیپ‌ها در واکسن‌ها قلمداد شد. مشخص شدن اینکه تعداد نسبتا بالائی از افراد بدنشان خاصیت آهنربائی دارد سوالات و ابهامهای زیادی در ذهن افراد ایجاد کرد و تکذیب تولید کنندگان واکسن و پزشکان هم نتوانست افکار عمومی را قانع کند.

این دو پژوهشگر تصمیم گرفتند پرسش‌نامه‌ای طراحی و آن را در اختیار دسته افرادی که چه بدنشان خواص آهنربائی داشته و دیگرانی که این خاصیت را ندارد قرار دهند. بیش از صد نفر از در این تحقیق شرکت کردند که بیش از ۹۵ درصد آنها ساکن شهرهای مختلف ایران بودند و کمتر از پنج درصد شرکت کنندگان را ایرانی های ساکن خارج از کشور تشکیل می دادند.

۷۸ درصد از پاسخگویان به این پرسش‌نامه گفته اند که بدنشان آهنربائی نیست و ۲۲ درصد نیز عنوان کرده اند که اخیرا متوجه آهنربائی شدن (یا بودن) بدن خود شده‌اند در واقع پیشتر از این موضوع اطلاعی نداشته‌اند. البته این آمار به این معنی نیست که ۲۲% از افراد جامعه بدن آهنربائی دارند بلکه نشان می‌دهد که افرادی بدنشان آهنربایی است بیشتر تمایل دارند در این تحقیق مشارکت کنند تا دلیل این پدیده را متوجه شوند.

در نتیجه مقاله این دو پژوهشگر آمده است: ۲۲ درصد از شرکت کنندگانی که بدن آهنربائی ندارند واکسن دریافت کرده‌اند در حالیکه این درصد در مورد بدن آهنربائی ها ۱۵ درصد است، به این ترتیب بین تزریق یا عدم دریافت واکسن و آهنربائی شدن بدن افراد ارتباطی وجود ندارد؛ بلکه بیشترین ارتباط مشاهده شده مربوط به خصوصیات اخلاقی افراد است؛ به این صورت که ۹۲ درصد افراد دارای بدن آهنربایی خود را شاد وشوخ طبع معرفی کرده‌اند در حالی که ۵۵ درصد از افراد دیگر شاد وشوخ طبع بوده‌اند.
پس از آن هم خصوصیات فیزیکی مثل وزن نقش داشته به طوری که ۵۴ افراد با بدن آهنربایی خود را چاق و دارای اضافه وزن معرفی کرده اند در حالی که ۱۸ درصد از افراد غیر آهنربا مدعی چاقی بوده‌اند.

۲۷ درصد از افراد دارای بدن آهنربائی دارای بیماری خاص هستند در حالیکه فقط ۲۱ درصد از افراد غیر آهنربا بیماری خاص داشته اند.

در این میان ۶۲ درصد افراد دارای بدن آهنربائی سابقه جراحی داشته اند در حالی که فقط ۳۹ درصد از افراد غیر آهنربا جراحی داشته اند. یکی از جالب توجه ترین نکات این مطالعه ادعای داشتن توانائی‌های خاص (مثل چشم سوم) توسط افراد دارای بدن آهنربائی می باشد در حدی که ۴۶% خود را دارای توانائی‌های خاص می‌دانستند در حالیکه فقط ۱۰% از افراد غیر آهنربا مدعی داشتن چنین توانائی‌های بوده‌اند.

درصد افراد دارای رژیم غذائی خاصی، در هر دو گروه یکسان بود. سایر فاکتورهای مورد بررسی نیز ارتباط چندانی با این خاصیت آهنربائی از خود نشان ندادند.
این دو پژوهشگر یادآور می‌شوند که بحث آهنربایی شدن بدن افراد بسیار قبل‌تر از این سال ها مورد بحث بود و برخی افراد در اقسا نقاط دنیا ادعای آهنربایی شدن بدنشان را داشتند که گاهی نیز با انعکاس رسانه ها رو به رو می‌شد.

نکته ای که رسولی و ارکیان بروجنی مورد اشاره قرار می‌دهند آن است که این افراد معمولا فقط اجسام از جنس آهن نیست که به بدنشان می چسبد بلکه گاها اجسام چوبی و پلاستیکی نیز به بدنشان می چسبد بنابراین نمی توان گفت که آهنربا شده اند.

نکته دیگر آن است که اگر این افراد آهنربا باشند، هنگام خم شدن جسم آهنی باید به بدنشان متصل بماند؛ صورتی که چنین اتفاقی نمی افتد. همچنین این چسبندگی فقط به بدن برهنه صورت می گیرد و در صورتی که نیروی مغناطیسی آهنربا از روی لباس هم باید عمل کند.

این دو پژوهشگر در پایان می‌نویسند: شاید علت قدرت چسبندگی به اشیا این پدیده نوع پوست افراد و مواد ترشح شده در سطح پوست مثل چربی های سطح پوست یا حتی شیرین بودن پوست برخی افراد می تواند باشد؛ به هرحال نیروی مغناطیسی نیست. شاید بتوان آن را نوعی کشش سطحی نامید که البته مکانیسم و نحوه ی به وجود آمدن آن را هنوز به طور دقیق نمی دانیم و نیازمند تحقیقات گسترده در مورد ماهیت و مکانیسم این جاذبه هستیم.