پیام تسلیت شخصیت ها در پی درگذشت دکتر سید مصطفی فاطمی

در پی درگذشت دکتر سید مصطفی فاطمی شخصیت های برجسته سیاسی، علمی و فرهنگی پیام های تسلیت صادر کردند.

حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمد خاتمی رئیس جمهور اسبق کشورمان این ضایعه را به خانواده آن مرحوم و جامعه دندانپزشکی تسلیت گفت. متن پیام تسلیت خاتمی خطاب به دکتر علی تاجرنیا دندانپزشک و نماینده پیشین مجلس به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

جناب آقای دکتر تاجرنیا

درگذشت تاسف انگیز پزشک شریف و دانشمند متعهد و درد آشنا همکار و همراه جنابعالی جناب آقای دکتر سید مصطفی فاطمی و تعدادی دیگر از عزیزان در سانحه حاصل از برف و بوران و بهمن موجب تاسف فراوان گردید این مصیبت را به همه ی داغ دیدگان از این سانحه و خانواده‌های آنان تسلیت میگویم به خصوص در گذشت جناب دکتر فاطمی را به شما و جامعه محترم دندانپزشکی تسلیت عرض میکنم.

محبت فرمائید مراتب همدردی و همدلی را به خانواده ی محترم این سید سعید ابلاغ فرمایید از خداوند منان برای درگذشتگان این حادثه غفران و رحمت و برای بازماندگان محترم صبر و اجر و سلامتی مسالت میکنم

با احترام سید محمد خاتمی

خدمات فراوان دکتر فاطمی باقیات صالحات او خواهد بود

دکتر حمیدرضا طیبی، رئیس جهاد دانشگاهی کشور نیز درگذشت ریاست پیشین جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران را تسلیت گفت. در پیام تسلیت آمده است:

خبر ناگوار فقدان همکار جهادگر زنده‌یاد دکتر سید مصطفی فاطمی موجب تألّم و تأثر فراوان گردید.

مصیبت درگذشت آن عزیز را به همسر گرامی و فرزندانش، خانواده‌های عزادار، دوستان و آشنایان و همکاران او تسلیت عرض می‌کنم و از خدای سبحان  برای آن مرحوم رحمت و مغفرت و برای همه داغ‌دیدگان صبر و اجر مسألت می‌نمایم.

خدمات فراوان دکتر فاطمی از سالیان گذشته تا امروز چه در بخش کاهش آلام و درمان بیماران و چه در نقش مدیریت سازمان جهاددانشگاهی علوم پزشکی تهران و مشارکت در پیشرفت و اتقان خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) باقیات‌صالحات وی و انشاالله منشأ اجر فراوان اخروی خواهد بود.

یادگارهای او در جهاد دانشگاهی او را جاودان خواهد ساخت

دکتر علی منتظری رئیس پژوهشکده علوم بهداشتی جهاددانشگاهی یادگارهای دکتر فاطمی را میراث گرانبهایی خوانده که او را جاودان می‌سازد. دکتر منتظری نوشت: عروج نابهنگام جهادگر دکتر سید مصطفی فاطمی جانها را گداخت و صدها افسون بر دلها نهاد. صراحت و شجاعت او در مقابل کژیها و کج‌تابی‌ها شخصیت ممتازی از او ساخته بود. یا او هرگز فراموش نخواهد شد و یادگارهای او در جهاد دانشگاهی میراث گرانبهایی خواهد بود که او را جاودان خواهد ساخت.

این مصیبت را به همسر گرامی و جهادگر او سرکار خانم دکتر بتول کریمی، فرزندان، اعضای جهاد دانشگاهی و خانواده محترم فاطمی تسلیت می گویم و برای او که بر بال ملائک پرواز کرد حشور و نشر با اجداد معصومینش مسئلت می نمایم. جهاد دانشگاهی در غم او عزاردار است.

دلنوشته ابوالفضل فاتح برای رفیق شفیق: مرگ، پایان نازنینان نخواهد بود

ابوالفضل فاتح، ریاست پیشین جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران و موسس خبرگزاری ایسنا نیز در دلنوشته ای برای یار دیرین خود نوشت: بی تردید مرگ، پایان نازنینان نخواهد بود. پیام دکتر فاتح به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم.

دریغا، دریغ؛ نازنین برادرمان، دکتر سید مصطفی فاطمی به همراه گروهی دیگر از کوهنوردان کشور عزیزمان به ناگهان و غریبانه از میان ما پر کشید و مقارن با ایام عزاداری فاطمیه به ملکوت اعلی سفر کرد.

چگونه باور کنیم هجرت آن جان بی قرار را؟ چه بگوییم و به چه کسی بنویسیم؟ مصطفی برادر بود! رفیق بود و شفیق! لحظه لحظه های با او بودن و چهره ی صمیمی و صدای پر مهر او طنین انداز است. او خانه نشین قلب های ما بود. بهت و اندوه و درد، ما را به خود می پیچد و التیامی نمی یابد. زمانهایی هست که روزگار آوار می شود، قلب ها می شکند و ذهن و زبان در بیان عمق و وسعت مصائب یاری نمی کند. «ای دهر اف بر تو!».

خداوندا، تو از دل و جان ما و از دلیل اشک ما در این فقدان و مصیبت بزرگ باخبری…… خداوندا، از اسرار خلقتت بی خبریم و در این مصیبت ها حیرانیم. تو مالک هستی و امیر مطلقی و ما مملوکیم و ضعیف مطلق! از نقطه ی آغاز تا پایان این دنیا و در این سیر الی الله تا دیار ابد، ما تسلیم تقدیر تو هستیم، اما اعتراف می کنیم که دامنه ی مصائب و غم های ماندگار فزونی یافته و هجرت یاراِنِ جانی، تلخی روزگار را مضاعف ساخته است. ما پناهگاهی جز تو نداریم. پس دست نیاز به سوی تو می آوریم که به رفتگان ما بخشش و به ماندگان ما رحم و شکیبایی ارزانی دار! و آن روز که محشورمان می سازی، هر یک را دستگیر دیگری گردان، و همه ما را در ذیل عنایت اهل بیت علیهم السلام قرار ده….

خداوندا، شهادت می دهیم که سید عزیز و آسمانی ما، اهل ایمان، محبت و نیکی و خیر کثیر بود و تو وعده داده ای که (إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا) (مریم/۹۶): مسلّماً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، خداوند رحمان محبّتی برای آنان در دلها قرار می‌دهد. پس از عمق جان و در نهایت توجه، دست به دعا بر می داریم که: اللهم إنا لا نعلم منه إلا خیراً وأنت أعلم به منا، … اللهم اکتبه عندک فی أعلى علیین واخلف على عقبه فی الغابرین واجعله من رفقاء محمد وآله الطاهرین وارحمه وإیانا برحمتک یا أرحم الراحمین.

سید ما، اهل اندیشه و معرفت و شخصیت مستقل و آزاده ای بود که جوهره ی انسانی بسیار قوی داشت. زمان ها و مکان ها گواهی می دهند که او را به صفا و وفا و مرام و به خوش ذهنی و استعداد و نخبه گی می شناختیم. دغدغه مند و نسبت به سرنوشت مردم و کشور حساس بود و هرگز بی تفاوتی پیشه نمی کرد و از همان ابتدا به جرگه ی فعالان دانشجویی پیوست و تا آخر از فعالیت های اجتماعی دست نکشید.

او شخصیتی موثر و در متن داشت. از روزهای فراموش نشدنی انجمن اسلامی داشگاه تهران، و دوران ماندگار حضور در فرآیند تاسیس ایسنا و ایام مدیریت در جهاد دانشگاهی علوم پزشکی و همه ی این سالها، نه تنها یار همیشه همراه و بخشی از خاطرات به یادماندنی ما، که همواره بخشی جدایی ناپذیر از وجود و هویت این نهادها بوده است.

فاطمی روی خوش و صراحت کلام را با بی ریایی منحصر بفردی آمیخته بود. چهره و روحیه ای مصمم داشت و اهل دریغ نبود. روی پای خود ایستاده و مناعت طبع در او بارز بود. طی بیش از ربع قرن آشنایی، به یاد ندارم اهل تقاضا باشد، اما غالبا هر جا که نیاز به حضور یا توانمندی و فداکاری اش بود، می توانستیم روی همراهی او حساب کنیم. حافطه ای بسیار قوی و قدرت فراگیری علمی مثال زدنی داشت، لذا مراتب علمی و دانشگاهی را تا بالاترین سطوح طی کرد. دندان پزشکی دلسوزو پرکار بود، که هر گاه محل مشورت و یا رجوع دردمندی قرار می گرفت، بی فوت وقت و در نهایت محبت رسیدگی می کرد. بسیاری از اهل رسانه، گشاده رویی و خدمات این سادات رسانه را فراموش نخواهند کرد…..

در این حال، او نظیر بسیاری دیگر از نخبگان سرزمینمان در معرض بی مهری ها و ناشناختگی های رنج آور قرار داشت و تا زمان درگذشت، در چشم کثیری از سیاسیون و اهل منصب ناشناخته باقی ماند. چه آنگاه که نمی شناسند و بهره نمی گیرند و چه آنها که میشناسند و بی مهری می کنند! اما در ۴۷ سالگی بی آن که منصب و یا عنوانی داشته باشد، هجران باورنکردنی و غم انگیزش در دلها آتش وغوغایی برافروخت، نامش بلند آوازه شد و قدرشناسی وسیع طیف های مختلف مدنی در فضای رسانه ای و عمومی را برانگیخت و تشییعی خاطره انگیز بر جای گذاشت، تا همه بدانیم جاودانگی رموز و مسیر انسانی خود را دارد و همه چیز مقام و منصب و شهرت نیست. او اهل مهر و خیر کثیر بود و شخصیتی چند بعدی و روحی متواضع و مردمی داشت. ای کاش بیاموزیم و توشه ای از این مدرسه برداریم!

در این مصیبت ها همه دلشکسته و عزاداریم و نمی دانیم کدامیک از ما باید دیگری را تسلی دهیم، اما به رسم ادب این افسوس جانکاه و فقدان بسیار تلخ را به خانواده ی شریف و جگر سوخته ی ایشان به ویژه همسر مکرمه خانم دکتر کریمی و فرزندان دلبند و یکایک همکاران و دوستان داغدیده تسلیت عرض می کنم و ازخداوند منان رحمت واسعه و علو درجات سید عزیزمان و همشنینی با اولیاء الله و جده ی مظلومه و بی نشانش حضرت فاطمه زهرا (س) را مسئلت دارم.

اطمینان دارم ان شاء الله، همچون مراسم تشییع، برادران و خواهران قدرشناسمان در انجمن اسلامی و عزیزان رسانه ای به وِیژه در ایسنا و همکاران جهاد دانشگاهی و جامعه دندانپزشکی کشور عزیزمان، هر یک به سهم خود در گرامیداشت این سید عزیز و خوش باطن، و این یار دیرین همت جسته و نام و یادش را گرامی و جاودان خواهند داشت و همچنین روح مطهر ایشان را با قرآن و دعا و نماز و خیرات و مبرات بدرقه خواهند نمود.

بی تردید مرگ، پایان نازنینان نخواهد بود، همچنان که پایان کاظمی آشتیانی و امیر معتمدی نبود. اینک سید مصطفی به همراه جمعی دیگر از کوهنوردان کشور عزیزمان در آغوش فرشتگان به دیدار معبود شتافته است. خداوندا با چشمانی اشکبار و قلب هایی مملو از اندوه و امیدوار به رحمت تو، عزیزانمان و پاره ی تنمان را به تو می سپاریم.

ابوالفضل فاتح
دی ماه ۱۳۹۹

رئیس سازمان بهزیستی: ما ماندیم با انبوه خاطرات بیادماندنی و سراسر نیک نامی و نیک اندیشی او

پیام تسلیت رییس سازمان نظام پزشکی
محمدرضا ظفر قندی رییس سازمان نظام پزشکی کشور نیز در پیامی درگذشت مصطفی فاطمی را تسلیت گفت. در این پیام آمده است: انالله و انا الیه راجعون رحلت ناگهانی دوست عزیز و یار همراه دکتر مصطفی فاطمی غمی بزرگ بر غصه‌های این روزهایمان افزود. خداونداین دندانپزشک پاک نهاد و نیک رفتار را با اجداد طاهرینش قرین گرداند و به همسر بزرگوار و خانواده عزیزش صبوری و آرامش عنایت فرماید.

سوابق درشان دکتر فاطمی مانا خواهد بود

دکتر علیرضا زالی رییس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نیز در پیام تسلیت خود سوابق دکتر فاطمی را درخشان توصیف کرد و آن را مانا خواند. در پیام زالی آمده است: در پیام دکتر علیرضا زالی آمده است:  خبر جانگداز درگذشت استاد خدوم دانشگاه دکتر سیدمصطفی فاطمی باعث اندوه وافر اینجانب، اعضای خانواده دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و جامعه پزشکی شد.

زحمات، خدمات شایسته و نوع‌دوستی ایشان از یادها نرفته و در آخرت به عنوان باقی الصالحات یاری گر روح پاکشان خواهد بود. سوابق درخشان دکتر فاطمی در حوزه رسانه نیز همچون خدمات برجسته‌شان در حوزه دندانپزشکی در تاریخ این مرز و بوم مانا خواهد بود. اینجانب ضمن عرض تسلیت به خانواده و همکاران ایشان، از خداوند منان برای بازماندگان طلب صبر و برای آن مرحوم مغفرت و آمرزش مسئلت دارم.

همچنین  دکتر محمد مهدی صدوقی معاون آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نیز  در پیام جداگانه ای در گذشت دکتر فاطمی عضو هیئت علمی دانشکده دندانپزشکی را تسلیت گفت.

شعر مدیر کل راهبری امور فرهنگی جهاد دانشگاهی برای دکتر فاطمی

عادل تقوی، مدیرکل راهبری امور فرهنگی جهاد دانشگاهی  نیز در سوگ دکتر فاطمی شعری سروده است که آن را در ادامه می‌‌خوانید:

مصطفی بود و هم پسندیده/ چهره‌اش غرق خنده و ایمان

فاطمی زاد و فاطمی نسبش/ عاشق اهل بیت و هم قرآن

شوکتش کوه جا به جا می‌کرد/ با نگاهی به هیبت انسان

درد مردم‌، همیشه درد خودش/ بهر آلام مردمان، درمان

نیک سیرت، صفای باطن‌دار/ پرنشاط و لبالب از هیجان

اهل کوه و طبیعت و صحرا / پر ز سبزی، معطر از ریحان

روح پاکش صعود کرد و رها/ گشت ساکن به جنت و رضوان

نخوت باد دی خزانش کرد/ این گل باغ گلشن ایران

سرو قدش خمید در بهمن/ یاد سبزش نوشته شد در جان

آسمان‌ها مسیر آخر او/ در سپیدی برف شد غلتان

گشت مهمان مادرش زهرا/ فاطمیه غمش دوصد چندان

همه شاهد که غیر خیر نداشت/ خیرخواه همیشه و هر آن

همنشین ائمه خواهد بود/ غرق در نعمت و پر از غفران

مصطفی مذهب و علی مسلک/ در مرام و سلوک و هم عرفان

رفتنش باورم نشد جز با/ آیه «کل من علیها فان»

شادی و نذر روح پاکش باد/ یک بغل آیه‌های «الرحمن»

متخصص فتح قله ها

فرزین پورمحبی، مدیر اجرایی معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی کشور نیز در دلنوشته ای دکتر فاطمی را متخصص فتح قله ها خواند. در متن پورمحبی آمده است: زمانه غریبی است؛ درد دندان که داشتی  به پیشش می‌رفتی و از پیشت که رفت دلت به درد آمد! اما درد دل ما فقط همین نیست چون ملاقات هر دکتری به معنای ویزیت نیست! گاه می‌روی با شنیدن صدای مته‌ای که مینای دندانت را حفر می‌کند، خیره به آن نور بالای سرت بشوی و چشمانت را از عمد و شاید هم از ترس، منقبض کنی و انگشتانت را محکم بر دسته صندلی بفشاری تا او تو را در این حالت ببیند و با آن لبخند همیشگی‌اش آرام و خونسرد به تو بگوید: اوووووه، چه خبرته ترسو؟ مگه مخت رو دارم سوراخ می‌کنم؟! این کنایه زمانی مهم می‌شود که بدانی آن‌را از زبان مردی می‌شنوی که هر هفته بر فراز قله‌ها و صخره‌ها با مرگ سر و کله زده و بازی می‌کند؛ کسی که تنها به اتکای یک طناب و چند میخ، زیر پای خودش را بارها و بارها صدها متر خالی می‌کند! آن‌وقت تو پشت میزی نشسته‌ای و مدام می‌ترسی مبادا سر و کله کسی پیدا شود که زیر پایت را خالی بکند! آن‌جاست که می‌فهمی باید از این ترس پوچ و مسخره‌ شرمگین ‌شوی، خجالت‌زده به خاطر این ‌همه وابستگی و دلبستگی‌ها شوی؛ به حسی که به تو می‌گوید باید به هر قیمتی ماند بدبین بشوی و گاه‌گاهی در گوشه‌ای آرام کز کنی و کمی هم غرق خودت بشوی!

بله، این دل پر ما از پرکشیدن دندانپزشکی است که فقط به پر کردن دندان اکتفا نمی‌کرد؛ دل‌ها را هم پر و عزم‌ها را قرص می‌کرد؛ برای کنارآمدن با زخم‌هایی که در زندگی مثل خوره روح و روانت را می‌خورند نسخه‌ تجویز می‌کرد! مشکل ما دندان‌های کرم‌خورده نیست، درد ما از کرم ریختن روزگار خوش‌سلیقه‌ای است که گل‌های خوشبوتر را زودتر گلچین می‌کند که اگر جز این بود شک نکنید که دنیا گلستانی خوشبو و جای بهتری  بود.

او اسپندی بود که در دی با بهمنی دود و آسمانی شد! «متخصص فتح قله‌ها» بود! قله‌های ادب، معرفت، علم، دین، جهاد، رسانه، مدیریت و بالاخره کوه‌؛ کوهی که عاشقش بود و صعود از آن برایش یک واجب کفایی بود… دل تو دلش نبود که به دل کوه بزند و به دلبرش دل بدهد؛ دلبر زیبایی که قدر نشناخت و بر سرش آوار شد اما باز هم چیزی از ارزش‌های او نکاست که هیچ، زیاد هم شد!

آن‌هایی که در راه عشق‌ جان می‌بازند برنده‌اند، چون یکی از مصداق‌های عاقبت به خیری، همین جان دادن در آغوش معشوق است؛ هر چند معشوق، عشقش عشقی باشد و وفایش یخ و رنگش سفید عینهو برف باشد!

در این روزهای سیاه مملو از وضعیت قرمز و نارنجی و زرد که دم به ساعت عزیزی می‌شود پرپر، همه‌مان خیلی عادی و راحت ‌به فراق و جدایی و مرگ کرده‌ایم عادت! خاک بر سرمان که در این دوره و مکان خاک سردتر شده از هر زمان دیگری برای فراموشی و نسیان از دست‌رفتگان!

اما در همین عصر بی‌احساسی به مرگ‌ها و مرده‌ها خبر مرگ سیدمصطفی تاثیر عجیبی به‌جا گذاشت در روح و روان همه ما؛ دیدیم پشته پشته، کشته مرده داشت و نشان داد که هنوز می‌شود امید به این بست که رفتن کسی را با همان داغی دید که قبلا بر دل‌ها می‌نشست!

کسی که دردهای‌مان را با آمپولی بی‌حس می‌کرد نتوانست درد رفتنش را حتی در ما موجودات بی‌حس‌شده بی‌حس کند! او دندانی را که درد می‌کرد می‌کشید، اما چرا طبیعت دندانی را که درد نمی‌کرد این‌گونه کشید؟ الله اعلم؛ بگذریم؛ نباید با دخالت در کار آفرینش کار را به جاهای باریک کشاند و کشید. پس باید تن داد و بار این درد را به دوش کشید! تعبیر خواب «کشیدن دندان» چه بود؟ چه زود این خواب لعنتی تعبیر شد و کار به این‌جا کشید!

او در دوران کرونا بدون رعایت فاصله اجتماعی معنی خدمت را نه با نزدیکی به دهان بیمارها بلکه بارها از دهان شیر بیرون کشید! او مغلوب کرونا نشد تسلیم قضا و قدری شد که به هر حال طعم آن را باید چشید.

او استاد دانشگاه بود، یک جهادی از نوع دانشگاهی و یک رسانه‌ای از نوع دانشجویی و از همه مهمتر یک همکار دوست‌داشتنی و یک دوست و صد حیف که از دست‌رفتنی اما…. بر دل نشستنی! وااای که چه درد سنگینی است این غم از یاد نرفتنی؛ من طبیبم را می‌خوام همان طبیب خواستنی اما حیف که طبیبم خواب است در یک خواب شیرین و بیدارنشدنی …. !

روحش شاد و راهش همیشه باقی و ماندنی.

‌

پیام تسلیت معاون شهردار تهران

محمدرضا جوادی یگانه معاون شهردار تهران و استاد دانشگاه تهران در حساب توییتری خود، نوشت: حکم مستوری و مستی همه بر خاتمتست.

میگویند سه گروه هستند که مردم در سوگ آنها و «حالت رفتنشان» بسیار متاثر میشوند: معلم و پزشک و روحانی مردم‌دار. دکتر سید  مصطفی فاطمی که دو تای اول بود، به اینها باید رفیق خوب هم اضافه کرد، و البته حریت و صراحتی که کمتر در این زمانه یافت می‌شود.

حضورش برکت داشت رفتنش هم پیام دارد

احمد حلت، مدیر مجله موفقیت نیز در پیام تسلیتی برای خانواده مرحوم دکتر فاطمی گفت: رفتن مصطفی نیز برای مردم جهان حاوی پیام است. در پیام تسلیت حلت آمده است:

یاد خدا آرامبخش دلهاست

تنها یاد خدا دلها را آرام می کند. سفر ابدی دکتر عزیزمان، دکتر فاطمی نازنین آغاز شده است. قطعا او از این دنیا نرفته است. او هرگز به دنیا نیامد و هرگز هم از دنیا نرفت؛ او آمد تا در این جهان ملاقاتی با این دنیا داشته باشد. خانواده محترم دکترعزیز دکتر مصطفی فاطمی خداوند به همه شما صبر دهد. می دانم که در ایام کرونا مراسم عزاداری نمی تواند برگزار شود، اما خواهش می کنم گریه کنید. خواهش می کنم کسی به این خانواده نگوید گریه نکنید. دردهایتان را بیرون بریزید. همه شانه های ما برای تکیه دادن شما آماده و مهیاست. ما آماده ایم تا در این شرایط سخت با شما همدردی کنیم. نام و یاد دکتر مصطفی عزیزما در خاطره ها خواهد ماند و ایمان داشته باشید که عزیز دلی که مدت حضورش در جهان تا این اندازه برکت داشته حتی رفتنش هم برای همه مردم جهان حاوی پیام است؛ پیام ساده است: قدر همدیگر را بدانیم. باز هم از خدا می خواهم که به خانواده محترم آن مرحوم صبر دهد.