ایسنا علوم پزشکی تهران – پژوهشگران با احیای یک روش درمانی ۱۰۰ ساله، با استفاده از خون بیماران مبتلا شده به کووید-۱۹ به درمان بیماران تازه مبتلا شده پرداخته اند. تیمی از بیمارستان دانشگاه راکفلر در نیویورک این درمان قدیمی و تجربی را به قرن بیست و یکم کشانده اند. این تحقیق در حال شکار آنتی بادی های “نخبه یا الیت” در خون بیماران بهبود یافته با هدف شبیه سازی قوی ترین آنتی بادی ها و تولید انبوه داروی کووید-۱۹ است.

به گزارش ایسنا علوم پزشکی تهران به نقل از اطلس نیوز، در ماه مارس ، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) مصوبات آزمایش بالینی این روش جدید را سریعاً پیگیری کرد و مقررات استفاده دلسوزانه را برای درمان کووید-۱۹ معروف به درمان پلاسما را مجوز داد. دو هفته بعد از بهبودی عفونت ویروسی و جدا سازی سلولهای خونی ، فقط پلاسما یا سرم حاوی آنتی بادی های ایمنی خون از بیماران گرفته می شود.

اگرچه درمان پلاسما ممکن است در بهبودی سریعتر بیماران کووید-۱۹ تا حدودی مؤثر باشد ، اما محدودیت های بسیاری در مورد این روش درمان وجود دارد. اهدای خون منفرد از بیمار بهبودیافته ، تنها پلاسمای کافی را برای معالجه زن و شوهر بیمار ایجاد می کند ، با این وجود همیشه حجم خونی که می تواند از افراد بهبود یافته گرفته شود ، محدود خواهد بود.

اثربخشی کلی درمان پلاسما نیز متناقض است. تیم راکفلر اظهار داشت که این امر به این دلیل است که همه آنتی بادی ها به یک اندازه قدرتمند نیستند. بنابراین حتی اگر خون بیمار بهبود یافته حجم بالایی از آنتی بادی ها را ثبت کند ، هیچ تضمینی در مورد قدرت آنتی بادی های خاص وجود ندارد.

پل بیانیاس ، یکی از پژوهشگرانی که در حال کار روی پروژه راکفلر است گفت: هنگامی که نمونه های پلاسما را از بیماران کووید-۱۹ که بهبود یافته اند آزمایش می کنیم ، تغییرات زیادی در سطح آنتی بادی های خنثی کننده SARS-CoV-2 مشاهده می کنیم. در بعضی افراد سطح آنتی بادی ها آنقدر پایین است که پلاسمای آنها عملاً غیرفعال است ، در حالی که برخی دیگر پلاسمای بسیار خنثی کننده ای دارند.

بر اساس آزمایش های قبلی آنتی بادی موجود در پلاسمای مربوط به سایر ویروس ها ، این تیم می گوید که حدود پنج درصد از اهدا کنندگان به طور کلی میزان بالایی از آنتی بادی های قوی را ثبت می کنند. از اعضای این گروه نادر توسط پژوهشگران به عنوان “خنثی کننده های نخبه” یاد می شود و به آنتی بادی های قدرتمند (BNAbs) گفته می شود.

آزمایشگاه راکفلر بیش از یک دهه در حال مطالعه آنتی بادی های bNAbs است. مهمترین پروژه این تیم مطالعه گروهی نادر از افراد دارای bNAbsاست که ممکن است به مبارزه با ویروس ایدز کمک کند.

این تیم همچنین در حال ایجاد یک فرایند کارآمد برای آزمایش نمونه های خون برای تشخیص قوی ترین آنتی بادی ها است. این تیم فناوری را برای شبیه سازی این bNAbs ها و تولید یک درمان عمومی توسعه داده است. ادعا می شود این روند تقریباً چند هفته طول می کشد.

آزمایشات اولیه در حال حاضر با استفاده از این روش برای سرکوب ویروس ایدز در بیماران آلوده در حال انجام است. نتایج اولیه مثبت بوده و آزمایش تجربی ایدز با آنتی بادی های bNAb در حال حاضر از طریق توسعه آزمایشات بزرگتر در حال پیشرفت است.

از دیدگاه تولید داروی بیماری کووید-۱۹ ، تیم راکفلر در حال حاضر به دنبال اهدا خون زیاد از بیماران بهبود یافته است تا بتواند روی آنتی بادی های قدرتمند متمرکز شود. طی ماه آینده پیشنهاد می شود که دسته های کوچک از قوی ترین bNAbs ها برای مطالعه اولیه آزمایش بالینی تولید شود.

نوسنزوایگ گفت: پلاسما کنسانتره یک سلاح ترکیبی از قرن نوزدهم است ، می تواند مؤثر باشد اما بسیار قدرتمند و قابل اعتماد نیست. آنتی بادی های bNAbs همانند موشک هایی دقیق با کلاهک هسته ای هستند.

مترجم: مجید پوست چیان