سیستم بدن در دوران پسا کرونا/ بسیاری از افراد حس بویایی خود را از دست دادند/ بهبود یافتگان در انتظار بازگشت حواس

ایسنا علوم پزشکی تهران – هالی بورن یکی از افرادی که احتمالا مبتلا به نوع خفیف بیماری کووید ۱۹ شده گفت: من از خواب بیدار شدم و دیدم نمی توانم مزه یا بوی چیزی را حس کنم. این ناخوشایند ترین حسی است که تا به حال تجربه کرده ام.

بورن علائم واضح کروناویروس مانند سرفه یا تب را ندارد و بنابراین واجد شرایط آزمایش توسط اداره بهداشت ملی انگلیس نیست. اما تجربه او از دست دادن ناگهانی حس بویایی ، همراه با سرگیجه های عجیب ، سردرد و خستگی باعث شد که پزشک معالج ابتلای او به بیماری کووید ۱۹ را از طریق تلفن تشخیص دهد.

به گزارش ایسنا علوم پزششکی تهران به نقل از سی ان ان ، در حالی که هنوز مطالعات محکمی در مورد ارتباط بین کرنا ویروس و بویایی صورت نگرفته ، پزشکان گزارش داده اند که از دست دادن توانایی بویایی ممکن است یکی از علائم ویروس باشد ، اما اینکه این مساله چقدر گسترده است و چه مدت دوام می آورد ، نامشخص است.
این نویسنده ۳۳ ساله می گوید: احساس خوشبختی دارم که علائم واقعاً ترسناک کرونا را ندارم. با این حال ، او از دست دادن حس بویایی را چنین توصیف می کند: یکی از ناراحت کننده ترین چیزهایی است که تا به حال تجربه کرده ام . من احساس می کنم واقعاً ناتوان و ترسیده ام.

گذشته از تأثیر روانشناختی باور ابتلا به این ویروس کشنده و اینکه از بین رفتن حس بویایی باعث از بین رفتن حس لذت شما از خوردن غذا می شود ، آنوسمی ( کربویی) می تواند خطرناک باشد.

چیزی که بسیاری از افراد آنوسمی یا هیپوسمی تازه به آن مبتلا شده اند ، از بین رفتن بوی جزئی در طول اپیدمی کرونا ویروس است و انها می خواهند بدانند این وضعیت چه مدت طول می کشد؟ آیا دائمی خواهد بود؟

پاسخ ، به گفته پروفسور استیون مونگر ، مدیر مرکز بویایی و طعم دانشگاه فلوریدا ، نا مشخص است. وی گفت: آنچه مدتهاست می دانیم یکی از مهمترین دلایل از بین رفتن بویایی ، عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی به دلیل ویروس هایی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا است، بیشتر آنها موقت است. اما یک زیرمجموعه کوچک از افراد به صورت دائمی آن را از دست می دهند.

بازگشت حس بویایی ممکن است روزها طول بکشد ، ممکن است هفته ها طول بکشد ، بعضی اوقات حتی در موارد نادر ماه ها یا سالها طول می کشد. بعضی اوقات تدریجی است ، گاهی اوقات همه به یکباره و ما واقعاً نمی دانیم که چرا این رخ می دهد.

مونگر می گوید ، این سؤال در مورد اینکه آیا مردم دچار بوی بد دهان یا از بین رفتن چشایی می شوند ، به استفاده علمی یا محاوره ای از کلمه طعم بستگی دارد. هنگامی که دانشمندان در مورد طعم و مزه صحبت می کنند ، درمورد آنچه شما می توانید در دهان خود تشخیص دهید صحبت می کنند و اینکه غذا چه حسی را به شما می دهد . منظور تشخیص طعم شیرینی ، شوری ، تلخی و ترشی است.

کلر هاپکینز ، رئیس انجمن زیبایی شناسی انگلیس ، یکی از پزشکان گوش و حلق و بینی است که اعلام کرد از بین رفتن حس بویایی به عنوان یک علامت ابتلا به کروناویروس است.

هاپکینز فشار آورد تا عارضه کربویی در اپلیکیشن مخصوص ردیابی علائم کروناویروس که توسط کینگ کالج لندن تهیه شده است گنجانده شود. متعاقباً ، کینگ کالج در گزارش تحقیقات خود نشان داد که از بین رفتن حس بویایی یا چشایی ، پیش بینی کننده قوی تری از ابتلا به عفونت کروناویروس نسبت به تب است. از ۴۰۰۰۰۰ نفر در انگلیس که بین ۲۴ تا ۲۹ مارس یک یا چند علامت کرونا را گزارش کرده اند ، ۱۸٪ احساس بویایی خود را از دست داده اند و ۵/۱۰٪ آنها دچار تب هستند.

مشاوره برای مبتلایان

پس مردم چه کاری می توانند برای بازگشت حس بویایی خود در طول اپیدمی کرونا ویروس انجام دهند؟

مونگر به کسانی که احساس اضطراب و نگرانی می کنند گفت مردم باید تشخیص دهند که این احساس طبیعی است.

از منظر ایمنی در چنین شرایطی احتمال عدم تشخیص آتش سوزی و مصرف غذاهای فاسد شده وجود دارد ، اما یک مؤلفه عاطفی واقعی برای بو کردن نیز وجود دارد که به تعامل های اجتماعی ما مربوط می شود و غالباً پیرامون غذا یا نوشیدنی می چرخد.

وی معتقد است: این ارتباط با جهان نیز وجود دارد: گلها ، بوی موهای شریک زندگی ، همه این چیزها بسیار واقعی هستند و نداشتن آن ممکن است از نظر عاطفی مشکل ساز شود.

مونگر گفت: یکی از روشهای درمانی که پزشکان گوش و حلق و بینی بعضی اوقات برای از کربویی استفاده می کنند ، استفاده از استروئید بینی است. این امر شامل اسپری کردن استروئیدها در داخل بینی برای کاهش التهاب است.

هاپکینز توضیح می دهد که به طور عادی در آنوسمی بعد از ویروس ما استفاده از قرص های استروئیدی را در نظر می گیریم با این حال ، در حال حاضر اینگونه نیست زیرا سازمان بهداشت جهانی در مورد استفاده از استروئیدهای خوراکی برای افراد مبتلا به بیماری کووید ۱۹ هشدار می دهد چون این دارو ها خطر بالقوه افزایش شدت عوارض تنفسی را دارند.

وی ادامه داد: تا زمانی که ما به طور قطع بدانیم استروئیدها باعث آسیب نمی شوند ، از مصرف آنها به ویژه در دو هفته اول اجتناب می کنیم. اکثر افرادی که رو به وخامت می روند ، بین ۸ تا ۱۲ روز از نظر شرایط تنفسی بدتر می شوند. این پتانسیل وجود دارد که اگر شما از آن پنجره ۱۴ روزه عبور کنید خطر استفاده از استروئیدها ممکن است کمتر شود اما هیچ کس واقعاً آن را نمی داند.

برای این دسته از روشهای درمانی باید به پزشک متخصص مراجعه کنید ، اما یک راه حل بالقوه دیگر نیز وجود دارد که منگر و هاپکینز هر دو پیشنهاد می دهند در خانه امتحان کنید.

آن را “آموزش بویایی” می نامند . اساساً چیزهایی که در خانه وجود دارند و بو کردن آنها بی خطر است برای تحریک پاسخ در اپیتلیوم بویایی استفاده می شوند. این بافت در قسمت فوقانی حفره بینی ، درست در مقابل جمجمه ، حاوی سیستم حسی است که به بو واکنش می دهد.

هاپکینز گفت : این بخشی از بینی است که به نظر می رسد توسط ویروس کرونا آسیب دیده است.

وی گفت: ما می دانیم که گیرنده های کرونا ویروس یا همان گیرنده های ACE2 در سطح بسیار بالایی در سطح بینی وجود دارند و به همین دلیل این امر باعث می شود کرونا ویروس به بینی متصل و باعث آسیب به گیرنده های بویایی شود.

تمرین بویایی

بر اساس اعلام مرکز FifthSense ، یک موسسه خیریه انگلیسی برای افرادی که تحت تأثیر اختلالات بو و طعم و مزه قرار دارند ، برای اینکه این آموزش در موثرترین حالت باشد ، باید حداقل دو نوبت در روز صبح و عصر ، تمرین بویایی را انجام دهید. به طور طبیعی استراحت و استنشاق کنید و خیلی شدید یا بیش از حد طولانی استنشاق نکنید. ده ثانیه برای هر بو کافی است.

مونگر اظهار داشت استفاده از روغنهای ضروری برای تمرین بویایی لازم نیست. اگر آنها را ندارید ، می توانید چیزهای بی خطر در منزل خود را انتخاب کنید: مانند شامپو ، ادویه جات خفیف ، آب لیمو.

وی توضیح داد: فقط این کار را بارها و بارها تکرار کنید ، این تمرین به مغز کمک می کند تا بر روی آن مقدار عملکرد بویایی تمرکز کند که هنوز دست نخورده است و به شما امکان می دهد تا حداکثر استفاده را ببرید.

فکر کنید مانند یادگیری تمرین پرتاب توپ ، یا اسکیت روی یخ یا یک زبان خارجی است. سعی می کنید از دستگاهی که برای بویایی باقی مانده استفاده کنید و مغز شما با قرار گرفتن در معرض بو به صورت مکرر در حال ایجاد تغییراتی است تا این کار را بهتر انجام دهد.

وی در مورد کارآیی این تمرین محتاط است و گفت: نتایج هنوز قطعی نیستند – معلوم نیست که بهبودی خودبخود به دلیل تمرین بویایی باشد یا فقط به طور طبیعی رخ می دهد ، اما نکته مهم این است که این تمرین هیچ ضرری به همراه ندارد.

مترجم: مجید پوست چیان