آیا تزریق پلاسما موجب نجات بیماران کووید ۱۹ می شود؟
ایسنا علوم پزشکی تهران – در افرادی که بهبود یافته اند ، پلاسمای خون آنتی بادی هایی تولید می کند که ممکن است با کرونا ویروس مبارزه کنند. این روش درمان در چندین کشور از جمله ایران به صورت آزمایشی در حال انجام است. خون افرادی که از کرونا ویروس بهبود یافته اند می تواند منبع […]
ایسنا علوم پزشکی تهران – در افرادی که بهبود یافته اند ، پلاسمای خون آنتی بادی هایی تولید می کند که ممکن است با کرونا ویروس مبارزه کنند. این روش درمان در چندین کشور از جمله ایران به صورت آزمایشی در حال انجام است. خون افرادی که از کرونا ویروس بهبود یافته اند می تواند منبع غنی آنتی بادی ها باشد، پروتئین هایی که توسط سیستم ایمنی بدن برای حمله به ویروس ساخته می شوند.
به گزارش ایسنا علوم پزشکی تهران به نقل از نیویورک تایمز ، دکتر دیوید ال ریچ ، رئیس بیمارستان ماونت سینا است. یکی از مراکزی که می تواند از این روش درمانی استفاده کند. دکتر ریچ در این باره گفت: از نظر علمی بسیار دشوار است که بدانید که این روش چه حد در هر بیماری موثر است و چه اندازه ارزش دارد. این گونه نیست که این روش تیری در تاریکی باشد ، اما تا کنون امتحان نشده و باید بررسی شود.
دکتر ریچ افزود: این آزمایش به عنوان درمانی برای بیماران بستری دارای نوع متوسط بیماری است که دچار مشکل تنفسی هستند ، در حال آزمایش است ، اما نه برای کسانی که در مراحل پیشرفته بیماری هستند.
وی گفت: ایده اصلی این است که در زمان مناسب به بیمارانی که نیازمند درمان هستند رسیدگی کنیم ، اما این روشی تجربی است.
محققان بیمارستان ماونت سینا از اولین کسانی بودند که در ایالات متحده آزمایشی انجام دادند که می تواند نقش آنتی بادی ها را در بهبودی بیماران تشخیص دهد و این آنتی بادی ها بخش اساسی این راهکار درمانی هستند.
دکتر بروس ساچایز مدیر سازمان انتقال خون نیویورک اظهار داشت: سازمان غذا و داروی امریکا اجازه استفاده از پلاسما را به صورت آزمایشی و اضطراری برای معالجه بیماران مبتلا به کرونا ویروس صادر کرد و بیمارستان های نیویورک به سرعت خواستار مشارکت در این امر شدند.
دکتر ساچایز گفت: تمرکز اصلی ما این است که چگونه این کار را به سرعت عملی کنیم تا بیمارستان ها به سرعت محصولات مورد نیاز خود را دریافت کنند. ما در مناطق نیو انگلند ، دلور و مید وست مراکز انتقال خون داریم ، بنابراین می توانیم در مناطق دیگر نیز همین کار را انجام دهیم. ما در حال کار با سایر مراکز انتقال خون و بیمارستان ها هستیم که ممکن است خون بیماران خودشان را ذخیره کنند و می توانند این کار را انجام دهند. ممکن است نتوانیم پلاسما را به اندازه کافی در نیویورک جمع آوری کنیم تا به کل کشور کمک کنیم ، بنابراین می خواهیم با سایر مراکز برای کمک به آنها همکاری و به صورت مشارکتی کار کنیم.
دکتر ریچ گفت: ایمیلی به منظور درخواست از اعضای پرسنل بیمارستان ماونت سینا که از بیماری کرونا ویروس بهبود یافته بودند ارسال شده تا از آنها خواسته شود پلاسما اهدا کنند. این ایمیل به سرعت ویروسی شد و به سرعت ۲۰۰۰ پاسخ دریافت کرد.
اما داوطلبان باید برای رعایت معیارهای مورد نظر ، به دقت بررسی شوند. اهدا کنندگان شامل افرادی خواهند شد که تست کرونای انها مثبت بوده و سپس تحت معالجه قرار گرفته و بهبود یافته اند. همچنین لازم است آنها به مدت ۱۴ روز هیچ علامتی نداشته اند ، و اکنون نتیجه تست آنها باید منفی باشد و دارای سطح بالایی از آنتی بادی هایی باشند که با ویروس مبارزه می کند. دکتر ریچ گفت: به دلیل اینکه تاخیرها و کمبودهایی در زمینه آزمایش وجود دارد ، ممکن است در ابتدا تعداد افرادی که واجد شرایط هستند ، کم باشد.
دکتر ساچایز گفت: انتظار ما ، بر اساس گزارش های مربوط به تجربه چینی ها ، این است که اکثر افرادی که بهبود می یابند ، دارای آنتی بادی با سطح بالا هستند. بیشتر بیمارانی که بهبود می یابند ، طی یک ماه آنتی بادی های موثری تولید خواهند کرد.
افرادی که واجد شرایط هستند ، برای اهداء پلاسما به مراکز انتقال خون فرستاده می شوند. با استفاده از روشی که دیافراگم یا apheresis نامیده می شود و شبیه به اهدای خون است . خون گرفته شده از بیمار بهبود یافته از کووید ۱۹ از طریق دستگاه برای استخراج پلاسما تسویه می شود و گلبول های قرمز و سفید آن دوباره به بدن اهدا کننده باز می گردد. سوزن ها به هر دو بازو تزریق می شوند: خون از یک بازوی فرد خارج می شود ، از دستگاه عبور می کند و به بازوی دیگر باز می گردد. دکتر ساچایز گفت : این روند معمولاً ۶۰ تا ۹۰ دقیقه طول می کشد و می تواند پلاسمای کافی را برای درمان سه بیمار فراهم کند.
دکتر ساچایز گفت : افرادی که از بیماری کووید ۱۹ بهبود یافته اند آنتی بادی مورد نیاز برای ذخیره سازی دارند و از بین بردن برخی از آنها اهدا کنندگان را به خطر نمی اندازد و مقاومت بدن آنها در برابر ویروس را کاهش نمی دهد. ممکن است ۲۰ درصد از آنتی بادی های آنها را استخراج کنیم و چند روز بعد آنها دوباره به حالت اولیه برمی گردند.
پلاسمای فرد اهدا کننده برای اطمینان از عدم وجود بیماری هایی مانند هپاتیت ، ایدز یا پروتئین های خاصی که می توانند واکنش ایمنی بدن را در فرد گیرنده مختل کنند ، آزمایش می شود. اگر آزمایش را با موفقیت پشت سر بگذارد ، می تواند بلافاصله منجمد یا مورد استفاده قرار گیرد. هر بیمار تحت درمان یک واحد پلاسما یعنی حدود یک فنجان مانند انتقال خون دریافت می کند. مانند انتقال خون ، گروه خونی اهدا کنندگان و گیرندگان پلاسما باید یکسان باشند ، اما قوانین این کار همانند انتقال خون نیست.
دکتر ساچایز گفت: ما فکر می کنیم که این معالجه حداقل برای برخی از بیماران موثر خواهد بود ، اما ما واقعاً هنوز مطمئن نیستیم .امیدوارم طی چند هفته آینده از اولین بیماران اطلاعاتی بدست آوریم تا ببینیم آیا در مسیر صحیحی قرار گرفته ایم یا خیر.
وی گفت: در رابطه با سایر اپیدمی های ناشی از کروناویروس ، فکر نمی کنم مدارک قوی داشته باشیم. ما داده های کنترل شده در این زمینه نداریم. گزارش هایی از بیماران مبتلا به سارس و مرس گزارش شده که پس از استفاده از این روش بهبود یافته اند.
وی گفت تصمیم به آزمایش این روش به بخشی از گزارش های چین مبنی بر کمک به بیماران متکی است. اما این گزارش ها مبتنی بر مطالعات کنترل شده یا داده های قطعی نیستند.
دکتر ساچایز به مقاله ای در ژورنالی که به صورت علمی بررسی نشده اشاره کرد و توضیح داد ۱۰ بیمار چینی پس از دریافت یک واحد پلاسما درمان شده اند .وی افزود : این روش به نظر بی خطر است و به نظر می رسد میزان ویروس در بدن افراد را به سرعت کاهش می دهد.
وی گفت: این نتایج بر اساس شنیده ها هستند.
یک پژوهشگر که در برنامه های مرتبط با این روش درمانی جدید مشارکت ندارد گفت: شواهدی وجود دارد که استفاده از پلاسمای بهبود یافتگان کووید ۱۹ برای درمان سایر افراد موثر است.
وینت مناچری ، ویروس شناس دانشگاه پزشکی تگزاس گفت: چهار تا شش یا هشت هفته پس از عفونت ، خون افراد مبتلا باید پر از آنتی بادی هایی باشد که ویروس را خنثی می کند و از نظر تئوری باعث کاهش عفونت در بدن آنها می شود.
وی در مورد مطالعات بر روی موش ها گفت: اگر بتوانید سرعت تکثیر ویروس را به یک دهم یا یک صدم برسانید ، این می تواند تفاوت بین زندگی و مرگ افراد ایجاد کند.
وی استفاده از پلاسما را “یک رویکرد کلاسیک که روشی واقعا مؤثر برای درمان است” توصیف کرد در صورتی که اهدا کننده های کافی با آنتی بادی های مناسب وجود داشته باشند.
وی گفت : خطر بالقوه این روش این است که سیستم ایمنی بدن بیمار می تواند در برابر ترکیبات موجود در پلاسما واکنش نشان دهد و باعث بیماری جدیدی شود.
اگرچه بیمارستان ها اطلاعات مربوط به بیمارانی را که معالجه می کنند جمع آوری می کنند ، این روند به عنوان بخشی از یک کارآزمایی بالینی صورت نمی گیرد. یک گروه دارونما یا سایر اقدامات لازم برای تعیین اینکه آیا یک درمان موثر واقع می شود وجود ندارد.
دکتر ریچ گفت: مردم اکنون بسیار ناامید شده اند ، این زمان مناسبی نیست. آنها در بیمارستان هستند ، آنها در بیمارستان تحت مراقبت های ویژه دستگاه های تنفسی هستند. بعضی از آنها خیلی سریع بیمار می شوند و در بعضی از افراد نیز بیماری شدید است ، ما احساس می کنیم اکنون وقت مناسبی نیست.
وی اظهار داشت: پزشکان تا حد امکان به علم و شواهد علمی تکیه می کنند.
وی افزود: شرایط همانند این است که می بینید یک جاده صاف کن به طرف شما می آید و نمی خواهید به صورت منفعلانه یک جا بنشینید و اجازه دهید آن را به سمت شما بچرخاند. بنابراین در چنین شرایطی شما تمام چیزهایی که باید برای مبارزه با آن جمع کنید را جمع آوری می کنید. این کار توانایی کمک رسانی و همچنین آسیب های احتمالی به شما را دارد ، ما نیمی توانیم تاثیر این روشها را متوجه شویم مگر تا زمانی که روند بیماری پیش رود و مردم فرصتی برای امتحان کردن موارد مختلف داشته باشند.
دکتر ساچایز گفت: ما درخواست های زیادی در این زمینه دریافت می کنیم. یک مرکز نظرسنجی سوالاتی را برای بیمارانی که بهبود می یابند ارسال کرد و صدها نفر اعلام کردند که آنها علاقمند به اهدای پلاسما هستند. این مساله مردم را گرد هم می آورد. افرادی که زنده مانده اند می خواهند برای هم نوعان خود کاری انجام دهند.
مترجم: مجید پوست چیان
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید