مدل جدید کنترل شیوع کرونا ویروس

ایسنا علوم پزشکی تهران – گزارش جدید ، از گروه پیشرو مدل سازی اپیدمی در جهان در امپریال کالج لندن ، نشان می دهد سرکوب شدید متمرکز ، از جمله ایزوله کردن کلیه موارد ابتلا و اقدامات شدید در زمینه رعایت فاصله در اجتماع ، ممکن است مؤثرترین مداخله فوری برای کاهش مرگ و میر و مراجعه به مراقبت های بهداشتی مرتبط با ویروس همه گیرCOVID- 19 باشد، بیماری همه گیر که همچنان در حال گسترش است. داده های جدید ، که بر سیاستهای مقابله ای دولت آمریکا و انگلیس نیز تأثیر می گذارند ، توصیه می کنند که اقدامات کنترلی ممکن است بطور متناوب در طی ۱۸ ماه آینده اجرا و متوقف شوند تا زمانی که واکسن این بیماری تولید شود و ایمنی جمعی افزایش یابد.

به گزارش ایسنا علوم پزشکی تهران به نقل از اطلس نیوز، نیل فرگوسن ، رئیس مرکز تجزیه و تحلیل بیماریهای عفونی جهانی در امپریال کالج لندن در این باره توضیح داد: جهان با جدی ترین بحران بهداشت عمومی در طی چند دهه گذشته مواجه شده است. در این گزارش ما تخمین های دقیقی از مقیاس کشورهایی که اکنون با این تهدید روبرو هستند ارائه می دهیم.

این گزارش نتایج مدلی را بررسی می کند که تأثیر بالقوه رعایت نکات بهداشت عمومی بر میزان انتقال ویروس و مرگ و میر ناشی از آن را نشان می دهد. در این مقاله دو استراتژی کلی مورد بحث قرار گرفته است: کاهش سرعت زنجیره انتقال یا سرکوب کلی.

کاهش سرعت زنجیره انتقال که به مفهوم خلوت سازی معابر عمومی در ایران مطرح می شود ، شامل جامعه ای است که از طریق اقداماتی مانند جداسازی موارد تایید شده کروناویروس و قرنطینه خانگی سالمندان و افراد گروه پرخطر ، برای کاهش سرعت انتشار ویروس تلاش می کند. هدف از اقدامات کاهشی ، سرکوب یا متوقف کردن کامل شیوع بیماری نیست بلکه این اقدام از آنهایی که بیشتر در معرض خطر قرار دارند محافظت می کند ، در حالی که هنوز اجازه می دهد ویروس با سرعت متوسط گسترش پیدا کند تا ایمنی جمعی ایجاد شود و این مساله در طولانی مدت منجر به کاهش تعداد موارد ابتلا می شود.

از طرف دیگر برخی کشورها شیوه سرکوب را اجرا می کنند. هدف از این کار ، جلوگیری از انتقال انسان به انسان به وسیله اقداماتی نظیر جلوگیری از تجمعات عمومی و اعمال قرنطینه است. این کار می تواند لغو خدمات غیر ضروری ، تعطیلی مدارس و جدا کردن افراد یا قرنطینه کل جمعیت در خانه هایشان باشد.

چالشی که دولت های سراسر جهان در حال حاضر با آن روبرو هستند ، یافتن مؤثرترین تعادل بین این دو استراتژی کلی است. یافته بزرگی که از گزارش جدید حاصل می شود این است که استفاده از بهینه ترین استراتژی کاهش نیز ممکن است فشار بسیار زیادی بر سیستم مراقبت های بهداشتی وارد کند و منجر به حجم زیادی از تلفات شود.

وی گفت: بر اساس پژوهش های ما در مؤثرترین شیوه استراتژی کاهش مورد بررسی ، که منجر به همه گیری نسبتاً کوتاه بیماری می شود (انزوای فردی ، قرنطینه خانگی و دوری اجتماعی سالمندان) محدودیت ها منجر به کاهش تعداد افراد بستری در بخش عمومی و بخش مراقبت های ویژه حداقل به میزان هشت برابر می شود. علاوه بر این ، حتی اگر فرض کنیم همه بیماران از خدمات پزشکی بهره مند شوند ، ما پیش بینی می کنیم که ۲۵۰ هزار مورد مرگ و میر در بریتانیا و بین ۱.۱. تا ۱.۲ میلیون در ایالات متحده رخ دهد.

بنابراین ، ممکن است استراتژی های سرکوب شدید تری نیاز باشد ، اما سؤال اساسی برای این نوع اقدامات دقیق تر ، این است که چه مدت می توانیم این روند را حفظ کنیم؟

مدل سازی این گزارش تأیید می کند که استراتژی های اصلی سرکوب می تواند برای کاهش انتقال ویروس موثر باشد. این اقدامات شامل تعطیلی مدارس و دانشگاه ها و ایجاد فاصله طولانی بین افراد در اجتماع با نگه داشتن اکثر جمعیت در قرنطینه خانگی است. مشکل این است که مدل سازی نشان می دهد که به محض افت کردن شدت این اقدامات پیشگیرانه، همه گیری دوباره بروز خواهد کرد. با در نظر گرفتن فاصله حداقل ۱۸ ماهه برای تولید واکسن، هزینه های اجتماعی ، اقتصادی و روانی قرنطینه طولانی مدت جمعیت کاملاً سنگین خواهد بود.

توصیه نهایی گزارش این است که اقدامات اصلی سرکوبگرانه برای مهار کروناویروس باید در آغاز شیوع انجام شود تا سرعت گسترش ویروس کاهش یابد. در حالی که ادامه این اقدامات سخت و محدودکننده غیرممکن است ، گزارش ها حاکی است که نظارت محلی فعال بر روی موارد تأییدشده ، نشان می دهد در یک استراتژی مشابه با باز و بسته کردن شیر آب ، چه زمانی باید این اقدامات را سست و چه زمانی آنها را محکم تر کرد.

در این گزارش آمده است: برای جلوگیری از ایجاد موج جدید انتقال ویروس ، این سیاستها باید تا زمانی که مقدار زیادی واکسن برای ایمن سازی جمعیت موجود باشد – که این بازه می تواند ۱۸ ماه یا بیشتر طول بکشد- ادامه یابد. وی گفت: عوامل محرمانه نظارت بر بیمارستان با دستور برقراری و لغو رویدادهای اجتماعی و تعطیلی مدارس ، استحکام بیشتری به اقدامات مداخله جویانه با مدت زمان ثابت ارائه می دهند و می توانند برای استفاده های محلی (به عنوان مثال در سطح یک شهر یا استان) سازگار شوند. با توجه به اینکه اپیدمی های محلی کاملاً همگون نیستند ، سیاست های محلی در زمینه کنترل آنها کارآمد تر است و در حالی که برای مدت کوتاهی در حال اجرا هستند ، می توانند به میزان قابل توجهی از موفقیت در کنترل ویروس نسبت به اتخاذ سیاست های ملی دست یابند.

در حالی که این گزارش نتیجه می گیرد سرکوب اپیدمی تنها استراتژی عملی در حال حاضر است ، محققان به شفافی بیان می کنند که این توصیه ها ممکن است به سرعت تغییر کنند ، زیرا ما اطلاعات بیشتری در مورد نحوه عملکرد ویروس کسب می کنیم و در می یابیم چگونه به طور مؤثر با این ویروس مبارزه کنیم.

کشورهایی مانند چین و کره جنوبی نیز به عنوان نمونه های موفق که اقدامات سرکوبگرانه آنها در کوتاه مدت مؤثر عمل کرده اند ، ذکر می شوند. با این حال ، پژوهشگران از نزدیک آن کشورها را رصد می کنند تا تأثیرات گسترده لغو آن اقدامات شدید را رصد کنند. به ویژه دولت چین که با اقدامات سرکوبگرانه شدید موفقیت بزرگی در این زمینه کسب کرده است ، اما هنوز مشخص نیست که آیا این بیماری پس از سست شدن این اقدامات دوباره افزایش خواهد یافت یا خیر.

نتایج این مطالعه جامع مدل سازی به دو دولت انگلیس و ایالات متحده گزارش شده است. کارگروهی در کاخ سفید در حال حاضر در مورد محتوای این گزارش مشغول بحث و بررسی هستند. از طرف دیگر ، دولت انگلستان رویکرد کلی خود را با تکیه بر برخی مدل سازی های این گزارش به سرعت تغییر داده است.

واکنش اولیه دولت انگلستان به این ویروس اقدامات خلوت سازی معابر عمومی بود. در این طرح ، برای سرعت بخشیدن به روند ایمن سازی کلی جامعه ، امکان گسترش شیوع کرونا فراهم شده است. با این حال ، در پاسخ به این گزارش جدید ، دولت بریتانیا اکنون به سرعت اقداماتی در زمینه خلوت سازی معابر عمومی انجام داده و خواستار قرنطینه افراد در معرض خطر شده است.

استیون رایلی ، استاد شیوع بیماری های عفونی که در این پروژه مشارکت دارد، گفت: ما باید بپذیریم که کروناویروس COVID-19 یک عفونت شدید است و در حال گسترش در کشورهایی مانند ایالات متحده و انگلیس است. در این گزارش ، ما نشان می دهیم که سخت ترین مداخلات سنتی در کوتاه مدت برای متوقف کردن شیوع بیماری حیاتی است. پس از اتمام این کار ، برای همه ما اولویت اصلی پیدا کردن بهترین راههای ممکن برای بهبود این اقدامات مداخله گونه است.

این گزارش درنهایت روشن می کند که این بیماری همه گیر جهانی نیازمند یک مدیریت طولانی مدت پویا است. مدل فعلی فرضیه سرکوب فعال ویروس نشان می دهد که برای دو سوم مدت ۱۲ تا ۱۸ ماهه پیش رو یعنی تا زمانی که واکسن تولید شود ، این اقدامات ضروری هستند.

مدیر کل سازمان بهداشت جهانی در یک سخنرانی در تاریخ ۹ مارس تأکید کرد که چگونه هر کشور نیاز به پاسخگویی متناسب خود دارد. این پاسخ به سادگی بر اساس انتخاب دوگانه بین تلاش برای مهار ویروس یا تلاش برای کاهش سرعت انتقال آن نخواهد بود. در عوض ، محتمل ترین نتیجه ، یک تعامل پویا است که به فراز و نشیب های میزان شیوع محلی بیماری پاسخ می دهد.

دکتر تدروس آدانوم مدیر کل بهداشت جهانی افزود: کشورهای مختلف در وضعیت های مختلفی به سر می برند و در نتیجه نیاز به پاسخی متناسب دارند. این اقدامات محدود به مهار یا کاهش سرعت انتقال ویروس نیست زیرا این یک دوگانگی نادرست است. این پاسخ باید در بر گیرنده هر دو گزینه باشد. همه دولت ها باید یک استراتژی جامع و ترکیبی برای کنترل همه گیری بیماری در کشور و عقب راندن این ویروس کشنده اتخاذ کنند.

مترجم : مجید پوست چیان