پیش زمینه های ضروری برای قرنطینه پس از ابتلا به کرونا ویروس

ایسنا علوم پزشکی تهران – از هزاران نفری که کروناویروس دارند یا در معرض ابتلا به آن قرار گرفته اند خواسته شده که خود را قرنطینه کنند. این کار سخت تر از آن است که به نظر می رسد.

در خانه بمانید مگر اینکه نیاز است تا به پزشک مراجعه کنید. کار ، مدرسه یا خرید را فعلا تعطیل کنید. اگر باید از اتاق خود بیرون بیایید ، ماسک بپوشید و از حوله مشترک استفاده نکنید.

به گزارش ایسنا علوم پزشکی تهران به نقل از نیویورک تایمز ، اگر شما در بین هزاران نفری هستید که اکنون به دلیل عفونت احتمالی کرونا ویروس خود را قرنطینه کرده اید ، این چند مورد از قوانین جدید مربوط به خانه است که توسط مقامات بهداشت و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها ارائه شده اند.

در میان افرادی که به آنها گفته شده خود را قرنطینه کنند یا در خانه بمانند ، افرادی هستند که از بخش هایی از چین و ایران باز می گردند ، افرادی که پس از گذراندن وقت در سایر کشورها با نرخ شیوع گسترده کروناویروس ، اکنون علائم بیماری را بروز می دهند . همچنین افرادی وجود دارند که در معرض بیماری قرار نگرفته اند ولی اکنون مریض هستند.

اما بسیاری از افراد هم وجود دارند که در هیچ یک از این دسته ها قرار ندارند و از آنها خواسته نشده است که در خانه بمانند ، ولی تصمیم دارند به هر حال خود را منزوی کنند ، زیرا آنها نمی خواهند دیگران را در معرض خطر قرار دهند. در کالیفرنیا بیش از ۵۵۰۰ نفر در قرنطینه خانگی به سر می برند و بیش از ۲۷۰۰ نفر فقط در شهر نیویورک در شرایط قرنطینه هستند.

این ممکن است مانند یک تعطیلات از واقعیت به نظر برسد ، زمان ایده آل برای تماشای سریالهای Netflix و خوابیدن است. در حقیقت ، دور نگه داشتن خود از خانواده و دوستان آسان نیست. چالش های عملی و تدارکاتی و شکاف های غیر قابل پر کردن در توصیه های رسمی وجود دارد که انجام آن را حتی سخت تر می کند.

شرایط قرنطینه خانگی می تواند دشوار باشد و ممکن است به مدت دو هفته این روند ادامه یابد . این دوره همان دوره کمون برای کروناویروس است. این شرایط به ویژه اگر شما فرزندان خردسال یا اقوام سالخورده ای برای مراقبت از آنها داشته باشید ، یا در یک محوطه کوچک با تعداد زیادی هم اتاقی زندگی کنید چالش برانگیز است.

جداسازی: اگر شما آلوده شده اید و در معرض بیماری عروق کرونر قرار دارید ، باید خود را از شریک زندگی خود ، همسایگان ، فرزندان و سایر بستگان سالخورده تان جدا کنید. شما حتی نباید سگ خود را نوازش کنید. قطعاً تحت هیچ شرایطی حیوان خانگی تان نباید شما را لیس بزند.

اگر اتاق شخصی ندارید ، باید یک اتاق برای استفاده اختصاصی شما تعیین شود. در صورت داشتن یک حمام جداگانه ، باید از آن استفاده کنید.

هیچ بازدید کننده و مهمانی نباید سراغ شما بیاید، مگر اینکه کاملاً ضروری باشد. از اتوبوس یا مترو و حتی تاکسی استفاده نکنید.

ماسک: اگر مجبور هستید در نزدیکی افراد دیگر باشید ، در خانه خود یا ماشین در راه مراجعه به پزشک هستید و فقط بعد از اولین تماس باید ماسک بپوشید و همه افراد نیز باید این کار را انجام دهند.
اما ابتدا شما یا یکی از دوستان یا اعضای خانواده تان مجبور هستید ماسک تهیه کنید که تقریباً در همه جا تمام شده اند.

بهداشت: اگر سرفه یا عطسه می کنید ، باید دهان و بینی خود را با یک دستمال بپوشانید و سپس دستمال کاغذی استفاده شده را در یک سطل زباله اندود شده دور بیندازید. سپس باید بلافاصله دستان خود را حداقل با ۲۰ ثانیه با صابون و آب بشویید.

در صورت امکان می توانید از ضد عفونی کننده استفاده کنید ، اما صابون و آب ترجیح داده می شوند.

حتی اگر دچار سرفه یا عطسه نشده اید ، باید مرتباً دستان خود را بشویید و اگر به تازگی آنها را شسته اید ، از لمس کردن چشم ، بینی و دهان خودداری کنید.

ضدعفونی کردن: ظرف ها ، لیوان ، ظروف غذاخوری ، حوله یا ملافه را با هر کسی (از جمله حیوانات خانگی خود) به اشتراک نگذارید. مرتب آنها را ضد عفونی کنید. این وسایل را بعد از استفاده از آنها بشویید.

روی سطوح ، رومیزی ها ، وسایل حمام ، توالت ، تلفن ، صفحه کلید ، تبلت و میزهای کنار تختخواب به عنوان سطوح با لمس بالا در نظر گرفته می شوند ، آنها را مرتب با مواد ضدعفونی کننده خانگی پاک کنید.

مرتباً سطوحی که ممکن است توسط مایعات بدن از جمله خون و مدفوع آلوده شوند ، ضدعفونی کنید.

مراقبت: با دقت به سلامتی خود توجه داشته باشید و در صورت وخیم تر شدن علائم خود با پزشک تماس بگیرید. حتماً به پرسنل پزشکی گزارش دهید که تحت نظر قرار دارید.

اعضای خانواده : اعضای خانواده و سایر اطرافیان باید علائم بیمار را رصد کنند و در صورت مشاهده وخیم شدن وضعیت بیمار با ارائه دهنده خدمات پزشکی تماس بگیرند.

خدمتکاران منازل می توانند به سر کار یا مدرسه بروند ، اما این وظیفه آنهاست که از فروشگاه ها مواد غذایی تهیه کنند ، دارو های اساسی را در منزل شما ذخیره کنند و به حفظ قرنطینه و تمیز نگه داشتن محل کار خود اقدام کنند. آنها باید مرتب میزها وسطوح را پاک کنند و لباس ها و دست های خود را شستشو دهند.

در هنگام مواجهه با بیمار ، اعضای خانواده باید با ماسک صورت خود را بپوشند و در صورت تماس با مایعات بدن وی دستکش هم داشته باشند. این دستکش ها باید بلافاصله دور ریخته شوند و هرگز مورد استفاده مجدد قرار نگیرند.

اعضای سالمند خانواده و افراد دارای بیماری مزمن پزشکی در صورت آلوده بودن در معرض خطر ویژه ای هستند. تماس آنها با فرد قرنطینه شده باید به حداقل برسد.

سایر افراد منزل باید دست های خود را به طور مکرر شستشو داده و از دست زدن به چشم ، بینی و دهان با دست های شسته نشده خودداری کنند. آنها باید در اتاقی جدا از اتاق بیمار بمانند. در صورت امکان ، سایر اعضای خانواده نباید از حمام مشترک با شخص قرنطینه شده استفاده کنند.

آنها باید سلامت خود را نیز به دقت رصد کنند و در صورت بروز علائمی مانند سرفه ، تب یا تنگی نفس به پزشک مراجعه کنند.

سوالات بدون جواب

هیچ کس به شما برای قرنطینه شخصی حقوق نمی پردازد. هیچ حمایت مالی برای خرید محصولاتی که ممکن است لازم داشته باشید وجود ندارد ، هیچ پرستاری با هزینه دولتی برای سر زدن به خانه و کمک به شما وجود ندارد. قرنطینه شخصی هم برای کسانی که خانواده دارند و هم آنها که تنها زندگی می کنند ، دشوار است.

همه افراد نمی توانند دورکاری انجام دهند. غیبت دو هفته ای از کار می تواند به کارگرانی که مجبور هستند حقوق خود را ساعتی دریافت کنند فشار اقتصادی زیادی وارد کند. بسیاری از آمریکایی ها ، شاید بیشتر آنها ، مخارج زندگی شان را ماه به ماه تامین می کنند.

آرتور کاپلان ، استاد زیست پزشکی در مرکز پزشکی لانگون دانشگاه نیویورک گفت: ما باید مداخلات اجتماعی داشته باشیم تا بتوانیم از قرنطینه خانگی افراد حمایت کنیم ، در غیر این صورت شرایط جامعه رو به وخامت می گذارد.

وی خاطرنشان کرد: افراد فاقد بیمه درمانی ، بیمه ناکافی یا پزشک معالج معمولی از ترس صورت حساب های سنگین پزشکی ، در صورت بروز علائم تمایلی به مراجع به مراکز درمانی ندارند. افراد بدون مدارک ، از ترس کشف و مجازات ، مایل هستند از تشخیص و مراقبت پزشکی فرار کنند.

دکتر کاپلان افزود: من حاکمیت یا دولت فدرال را به هیچ وجه برای این کار آماده نمی بینم.

سناتور پتی موری نماینده دموکرات واشنگتن به همراه روزا دلوئورو نماینده دموکرات کانکتیکت ، قوانینی را وضع کرده اند که کارفرمایان را ملزم می کند تا به کارگران اجازه دهند هفت روز مرخصی بیماری داشته باشند ، در حالی که ۱۴ روز دیگر نیز برای استفاده فوری در مواقع اضطراری بهداشت عمومی فراهم می کند.

در وب سایت ایالت واشنگتن اعلام شده که وزارت بهداشت می تواند در تهیه مواد غذایی برای کسانی که قادر به ترک خانه خود نیستند همکاری کند و حتی در صورت لزوم با کارفرمایان آنها نیز هماهنگی های لازم را انجام دهد.

لارنس گوستین ، استاد حقوق دانشگاه جورج تاون و مدیر مرکز همکاری های سازمان بهداشت جهانی گفت: حمایت کردن از افرادی که برای منافع ملی فداکاری می کنند، بسیار مهم است.

آقای گوستین گفت: ما باید یک همبستگی اجتماعی داشته باشیم یعنی اگر بیمار هستید ، چه کووید ۱۹ داشته باشید یا نه ، باید خود را از جامعه جدا کنید. این بخشی از قرار ما است ، شما این کار را برای همسایگان ، خانواده و جامعه خود انجام می دهید.

وی گفت: در عوض ، ما به عنوان یک ملت در طی دوره قرنطینه انسانی باید نیازهای اساسی شما مانند دارو ، مراقبت های بهداشتی ، مواد غذایی و هزینه های بیماری را تامین کنیم.

مترجم: مجید پوست چیان