ایسنای علوم پزشکی تهران– بیمارستان کودکان بهرامی، به عنوان یک مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران، متعهد به خدمت به کلیه کودکان نیازمند با بالاترین کیفیت در حد امکانات می باشد. این بیمارستان دارای ۱۴۴ تخت فعال، ۸ بخش بستری و یک بخش اورژانس، بخش سرپایی( دیالیز- تالاسمی- شیمی درمانی)، ۲ اتاق عمل و واحدهای پاراکلینیکی فعال است ؛ بیمارستان کودکان بهرامی ازنظراعتباربخشی درجه یک و دولتی است.

دکتر یوسف مجتهدی رییس بیمارستان کودکان بهرامی می گوید: تعداد بیمارستان های تخصصی که انحصارا فقط کودکان بیمار پذیرش دارند و تک تخصصی باشند، کم است . بیمارستان بهرامی در شرق تهران منحصر به فرد است و ما در این منطقه تنها بیمارستان تک تخصصی کودکان هستیم. این بیمارستان فوق تخصصی است و تقریباً تمام رشته های مربوط به فوق تخصص های کودکان را پوشش داده و در اکثر رشته ها حداقل دو پزشک در هر تخصصی دارد که در این زمینه فعالیت می کنند و خدمات ارائه می دهند.

متن گفت وگو خبرنگار ایسنای علوم پزشکی تهران با دکتر مجتهدی را می خوانید:

در بیمارستان بهرامی چه خدماتی و در چه زمینه هایی ارائه می شود؟

بیمارستان کودکان بهرامی بیمارستانی تک تخصصی است و به کودکان مربوط است و از سال ۱۳۳۴ توسط منشی باشی بهرامی راه اندازی شده است و جزو قدیمی ترین بیمارستان های کودکان در سطح تهران و کشور است. تعداد بیمارستان های کودکان در سطح کشور زیاد نیست و شاید بیمارستان ها از تخصص هایی بهره مند باشند و در یک بخش به کودکان و نوزادان هم بپردازند ولی بیمارستان های تخصصی در زمینه کودکان که فقط کودکان بیمار پذیرش دارند و تک تخصصی هستند اندک است. این بیمارستان در شرق تهران منحصر به فرد است و ما در این منطقه تنها بیمارستان تک تخصصی هستیم که بجز شرق تهران به محدوده های اطراف تهران مثل ورامین و پاکدشت نیز پوشش خدماتی ارائه می دهیم.مردمی در این مناطق زندگی می کنند که از سطح اجتماعی و اقتصادی پایینی برخوردارند از جمله تعدادی از اتباع خارجی که مجبورند از سرویس های درمانی دولتی استفاده کنند و یکی از سرویس های دولتی که به آنها خدمات میدهد ما هستیم. این بیمارستان فوق تخصصی است و تقریباً تمام رشته های مربوط به فوق تخصص های کودکان را پوشش داده ایم و در اکثر رشته ها نه تنها یک نفر بلکه حداقل دو نفر پزشک در هر رشته داریم که در این زمینه فعالیت می کنند و خدمت ارائه می دهد. این خدمات در دو بُعد بستری و سرپایی انجام می شود و تعداد کلینیک های ویژه و درمانگاههای ما به تعداد زیادی بیمار سرویس می دهد که گاهی شاید نزدیک به ده هزار نفر بیمار در طول یک ماه به این بیمارستان مراجعه می کنند و اگر این رقم را به تعداد درمانگاههایمان تقسیم کنیم مشخص می شود که درمانگاههای ما بسیار شلوغ است و تعداد زیادی بیمار را پذیرش می کند. ما حتی بیمارانی از استانهای همجوار و گاه دوردست داریم؛ خود من بدفعات بیمارانی از سیستان و بلوچستان و خراسان داشتم.

راه اندازی سایت کلینیک پوست و مو جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران را مشاهده کنید

یکی از بخشهای خوب ومجهز بیمارستان که از قدیم وجود داشته جراحی کودکان است. اساتید بزرگواری در این بیمارستان قبول زحمت کرده اند و این رشته را راه اندازی کرده اند و از مدتها قبل به عنوان یکی از بخش های بزرگ فوق تخصصی جراحی کودکان شناخته می شد و شاید بی اغراق بتوان گفت اولین مرکزی بود که در این خصوص راه اندازی شده است.آقای دکتر محرابی و اساتید بزرگواری که بنیانگذار رشته جراحی کودکان هستند در این بیمارستان حضور داشتند و امروز بخش جراحی کودکان جزو بخشهای فعال مااست و تعداد زیادی بیمار پذیرش می کند و اعمال جراحی که بعضا در بسیاری از بیمارستانهای کشور به تعداد انگشتان دست انجام می گیرد در این بیمارستان بطور مرتب انجام می شوند و از مناطق مختلف کشور برای جراحی کودکان پذیرش داریم. ما بخش مراقبت های ویژه اطفال با ضریب اشغال تخت ۹۰%و دوبخش مراقبت های ویژه نوزادان با ضریب اشغال تخت ۸۲%داریم که یکی از این بخش ها بیشتر از بخش جراحی ما حمایت می کند .زیرا که قبل از ورود به اتاق عمل وضعیت بیمار باید پایدار شود و بعداز انجام اعمال جراحی سنگین نوزاد باید به بخش مراقبت های ویژه برگردد بخشی به منظور مراقبت های ویژه از نوزادان به منظور جراحی ایجاد شده است.

نکته دیگر بحث خوشنامی بیمارستان ما در مقوله آموزشی در کشور است. یعنی ما خدمات درمانی خوبی ارائه می دهیم و اگر از چند سال اول شروع به کار این بیمارستان در ۴۰ سال گذشته بگذریم در باقی تاریخ این بیمارستان مرکزی موفق درآموزش بوده است و تعدادی از بزرگان پزشکی کشور دوره های آموزش اطفال خود در دوره پزشکی عمومی را در این بیمارستان گذرانده اند.

از دیگر نکات مربوط به بیمارستان این است که این بیمارستان از گزند حوادث به دور نبوده است و دوره های مختلفی را پشت سر گذرانده است از جمله در موشک باران تهران این بیمارستان آسیب دید و ما در این مرکز کودک شهید داشتیم. این مساله وظیفه ای را بر دوش ما می گذارد و چه من و چه دکتر احمدی که مدیر این بیمارستان است و چه کادر پزشکی و پرستاری بیمارستان در جایی قدم می گذاریم و کار می کنیم که با خون شهدا آجین است. و این حرمتی دارد و احساس وظیفه ای در همه ما ایجاد می کند تا به نحو خاصی و با تمام علاقه و از عمق وجود خدمات ارائه کنیم تا دین خود را ادا کنیم. و این مساله در کیفیت خدمات دهی تاثیر دارد.

این بیمارستان دارای مراکز پاراکلینیک خوبی است و آزمایشگاه مجهز و سرویس رادیولوژی خوبی دارد.همچنین این مرکز جزو معدود بیمارستان های تک تخصصی منطقه است که مجهز به دستگاه سی تی اسکن است و می توانیم کودکان نیازمند را سی تی کنیم می دانید که سی تی در کودکان کار آسانی نیست و نیازمند آماده سازی ها و ملاحظاتی است که اگر در مرکزی آموزشی انجام شود بسیار ارزشمند و بهتر است و کیفی تر و دقیق تر و بجا انجام می شود.

درمان در منزل یکی از مقالات برتر را مشاهده کنید

بزرگترین سرمایه شما در این بیمارستان چیست؟

من ادعا نمی کنم که هتلینگ عالی داریم و یا سرمایه ما تجهیزات پزشکی مدرن ماست که هرچند هتلینگ خوبی هم داریم و از تجهیزات پزشکی پیشرفته ای هم برخورداریم. آنچه که من به آن افتخار می کنم سرمایه انسانی خوب این بیمارستان است که من به آن می بالم و من فکر می کنم ما باید به این سرمایه افتخارکنیم . هیات علمی بسیار ارزشمند و والا مقامی در بیمارستان حضور دارند ما استاد تمام هم داریم که تمام مدارک ترقی و ارتقای خود را در این بیمارستان طی کرده است. و حداقل پنج شش نفر دانشیار خوب داریم که تمام مدارج ترقی خود را در این بیمارستان طی کرده اند و تعدادی استادیار جوان و علاقمند که همه دست به دست هم داده اند و به وجود آنها مباهات می کنیم.ما در چند رده مختلف به دانشجویان و انترن ها آموزش می دهیم. و سطح آموزش ما به گونه ای است که به دفعات و به صورت های مختلف مورد تقدیر و تشکر دانشکده های پزشکی قرار گرفته ایم و تشکل های دانشجویی چند بار به خاطر آموزش خوب اساتید این بیمارستان تشکر ویژه کرده اند که مایه افتخار من و همه اساتید ماست.

جزو قدیمی ترین مراکز آموزشی دوره دستیاری تخصصی کودکان هستیم که به این موضوع بسیار می بالیم چون فکر می کنم تعداد قابل توجهی از متخصصان کودکان کل کشور در این بیمارستان آموزش دیده اند و در حقیقت دومین مرکز آموزشی تخصصی کودکان در دانشگاه علوم پزشکی تهران هستیم و هر سال بین ده تا دوازده نفر دستیار تخصصی در این بیمارستان پذیرش می کنیم که این معادل با کل ظرفیت پذیرش دستیار تخصصی دربعضی از دانشگاههای علوم پزشکی سطح کشور است. امسال سیزده دستیار تخصصی کودکان را جذب این بیمارستان کرده ایم.

مایه افتخار ماست که در دو رشته فوق تخصصی دستیارداریم. اولین فراگیر رشته تخصصی خون و انکولوژی اطفال دانشگاه علوم پزشکی تهران توسط بیمارستان ما پذیرفته شد و دوره آموزشی آن با مرکز طبی کودکان مشترک است و بحث فوق تخصص جراحی کودکان که در این بیمارستان همه ساله پذیرش می شود.

تعداد مقالات هیات علمی بیمارستان بیش از بیست تا بیست وپنج مقاله در سال است که هرچند آمار قابل قبولی است ولی کافی نیست و باید پژوهش را در این مرکز ارتقا یابد. یکی از برنامه هایی که از طرف دانشگاه و با پیگیری بیمارستان انجام می شود راه اندازی مرکز تحقیقاتی است که این مرکز می تواند در زمینه مشارکت در کارهای پژوهشی قدم خوبی بردارد.ما گرانت ویژه ای برای طرح های پژوهشی مشترک درپایان نامه های مقطع دستیاری فوق تخصصی ارائه می دهیم که بودجه خوبی برای ارائه با کیفیت پایاننامه ها است و بیمارستان بهرامی از نظر تعداد و تنوع بیماران محیط پژوهشی مناسب و خوبی است.

بناست مرکز تحقیقاتی کودکان جدیدی در بیمارستان فعال شود، کار این مرکز در همین راستاست یا هدف متفاوتی خواهد داشت؟

ما با همان سیاست دیده شده قبلی وظیفه داریم اعضا هیات علمی خوبی را جذب کنیم و این اعضای هیات علمی بایدارتقا پیدا کنند. برای جذب افراد خوب و اینکه ماندگار شوند و در این منطقه نسبتاً محروم تهران خدمات خوبی ارائه بدهند باید فکری برای ارتقا آنهامی کردیم. همانطور که دانشگاه علوم پزشکی تهران در زمینه های مختلفی ما را ساپورت می کند و به ما کمک می کنددراین زمینه هم بهترین کمک حال ما است و سیاست دانشگاه این است که بیمارستان بهرامی خدمات خوب و با کیفیتی را ارائه کند و شخص ریاست محترم دانشگاه به من فرموده اند که توجه ویژه به ارتقای اساتید این بیمارستان دارند. اعضای هیات علمی خوبی جذب شده و همه آنها علاقمند هستند ولی به این دلیل که بیمارستان بهرامی ا ز سایر مراکز پژوهشی دانشگاه فاصله دارد ، بسیار تمایل دارند برای کار ارتقا خود به مراکزی بروند که مرکز تحقیقاتی دارند و شرایط مهیاتر است. این موضوع در سطح هیات رییسه دانشگاه مطرح و در جلسات مختلف پیگیری شد و برای آن نقشه راهی دیده شد تا چه راهکارهایی برای ارتقای اعضای هیات علمی وجود دارد. خوشبختانه معاونت های آموزشی و پژوهشی دانشگاه از بیمارستان بازدید کردند و راهکارهای خوبی ارائه کردند. مهمترین راهکار این بود که اعضای هیات علمی در کنار ارائه خدمات درمانی توانمند شوند و بتوانند در زمینه پژوهش و آموزش مهارتهای بیشتری کسب کنند و همین مسئله خود پایه ای برای حل مشکلات درمانی و سلامتی مردم منطقه خواهد شد. برخوردباز دانشگاه باعث شد پیشنهاد بدهیم که یک مرکز تحقیقاتی داشته باشیم و سعی ما بر اینباشد که این مرکز در زمینه آسیب های اجتماعی در منطقه کار کند. این رسالت بزرگی است و نیازمند آن است که در زمینه های مختلف اجتماعی و جامعه شناسی و بهداشت روان و رشته های مختلفی مثل روانپزشکی کودکان و خون و سرطان و… محققین را جذب کنیم و این فراخوان انجام شد و در حال تشکیل هیات موسس این مرکز تحقیقاتی هستیم. و من یقین دارم این کار به نحو خوبی انجام خواهد شد.

راه اندازی خانه استاد در بیمارستان را نیز در دستور کار دارید، این اقدام به چه منظور و با چه هدفی انجام میشود؟

بحث خانه استاد به دانش آموختگان دانشگاه مرتبط است. دانشگاه علوم پزشکی تهران سبقه زیادی دارد و از اساتید برجسته ای بهره برده است. ما مرحوم دکتر قریب را داشتیم که بنیانگذار رشته کودکان در ایران است. یا مرحوم استاد علیرضا یلدا را داشتیم که کرسی بیماری های عفونی دانشگاه را داشتند و چند وقت اخیر فوت کردند دکتر بهادری را داریم که عمرشان دراز باد و از اساتید برجسته پاتولوژی هستند. این اساتید عمر خود را وقف این کار کرده اند و میخواهیم به صرف بازنشستگی از محیط خارج نشوند تا ما کماکان از تجارب آنها استفاده کنیم. از طرف دفتر دانش آموختگان پیشنهاد شد که در مراکز بیمارستانی خانه استاد راه اندازی شود که در بیمارستان امام و بیمارستان رازی راه اندازی شده و محلی است که اساتید آن مرکز کماکان بعد از بازنشستگی در مرکز حضور بهم برسانند و دور هم جمع شوند و دیدار تازه کنند و شور و شوقی در هیات علمی ایجاد کنند که بعد از بازنشستگی نیز کماکان حضور خواهند داشت. افرادی مثل استاد دکتر پورنگ با حضور خود در بیمارستان نفسی مسیحا دم با خود می آورند و بسیاری از مشکلات با حضور آنها حل می شود. افرادی چون دکتر قوامی که خدا ایشان را سلامت بدارد چندین سال رییس بیمارستان بودند و مدتها به عنوان استاد در این بیمارستان زحمت کشیدند.اگر فراگیران این اساتیدرا ببینند ، از نظر اخلاق و تعهد حرفه ای آنها را الگوی خود قرار خواهند داد.

اشاره کردید به طور میانگین ماهانه به ۱۰ هزار بیمار خدمات ارایه می دهید، به طور میانگین چه تعداد پرسنل در بیمارستان در حال فعالیت هستند؟

بیمارستان حدود ۳۸۲ نفر نیروی انسانی دارد که ۵۶ درصد نیروهای کادر پرستاری و حدود ۱۰ درصد کادر پزشکی و سایر کادر اداری و پشتیبانی هستند.

درمانگاه زخم جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران را مشاهده کنید

برنامه ای برای توسعه بیمارستان دارید؟

برنامه های توسعه ای فیزیکی برای بیمارستان نداریم چون این بیمارستان موقوفه است و ما هر کاری بخواهیم انجام بدهیم باید از صاحبان وقف اجازه بگیریم ولی در این خصوص که بیمارستان بخش های جدیدی داشته باشد. یا فضاها بازسازی شود یا جابجایی صورت بگیرد امکان پذیر است چون بخشهایی از بیمارستان فرسوده استاصابت موشک باعث شده برخی از قسمتهای سازه مناسب نباشد. ما در عین خدمات آموزشی به دلیل استانداردهای فضاهای آموزشی از مراکز مهارتهای بالینی استفاده می کنیم و سعی داریم با بهسازی فضا مراکز موجود را در جای بهتری تغییر ساختار داده و استانداردتر کنیم.

مساله دیگری که بیمارستان از آن رنج می برد بحث فضای آموزشی بصورت کلاسهای کارگاهی و آمفی تئاتر است که ما بیشتر از یک سالن آمفی تئاتر نداریم. تعداد فضاهای کلاسی ما کم است و با توجه به اینکه آموزش کلاسی ما زیاد و گسترده است نیاز داریم به طور هم زمان کلاسهایی داشته باشیمو این جزو برنامه های بیمارستان است که به فضاهای ما اضافه شود و برنامه ریزی داریم اما متعهدیم که به سمت ساخت و ساز جدید پیش نرویم.

برای پیشبرد اهداف و خدمت رسانی به بیماران، با چه کمبودهایی مواجه هستید؟

در زمینه فضای آموزشی مشکل داریم که درحال رایزنی هستیم و سعی کردیم از کمک خیرین در این زمینه استفاده کنیم. در زمینه فضای درمانی در حال حاضر معضل جدی نداریم و فضاهای ما فضاهای خوبی است. ولی از نظر تاسیساتی و سازه های مرتبط مشکلاتی هست و لازم است بخش مراقبتهای ما ارتقای استاندارد داشته باشد. در زمینه تاسیسات در چند حیطه در حال کار هستیم و بودجه جذب می کنیم. یکی بحث آسانسورهاست و یکی بحث تاسیسات سرمایشی و وضعیت اکسیژن ساز بیمارستان است که مدتهاست اورهال نشده است و ما به طور موقت با منبع اکسیژنی که تهیه کرده ایم مشکل را حل می کنیم.

بیمارستان بهرامی برای ارایه خدمات درمانی با کدام یک از بیمه ها طرف قرارداد است؟

ما با تمام بیمه های دولتی قرارداد داریم و از این نظر مشکلی نداریم از نظر اعتبار بخشی بیمارستان درجه یک است. اعتبار بخشی بیمارستان در دو زمینه خدمات درمانی و آموزشی مرتبا انجام می شود و از نظر شاخص ها وضعیت قابل قبول و مطلوبی داریم. ولی ما بیمارستان کودکان هستیم و وضعیت ما با سایر بیمارستان های تک تخصصی فرق دارد. بیمارستانهای کودکان خدمات زیادی ارائه می دهند و خدمات ما ویژه است. ویزیت ما مدت زمان زیادی را از متخصص اطفال می گیرد. در تمام دنیا بیمارستان های کودکان مورد حمایت قرار می گیرند و سازمانهایی چون شهرداری و نهادهای خیریه و سایر سازمانهای مردم نهاد بیمارستان های کودکان را حمایت می کنند. برخی از خدماتی که ما ارائه می کنیم با هیچ منطق اقتصادی جور در نمی آید. وقتی درآمد کم است و اقتصادی کار نمی شود در آمد پرسنل کم است. و از طرفی کار آنها بیشتر است. البته پرسنل بیمارستان سوختگی و روان هم همین مشکلات را دارند. و نسبت به بیمارستان های چشم یا جراحی کارکرد بیشتری دارند ولی آنچه به عنوان کارانه دست آنها را می گیرد کم است و من شرمنده آنها هستم. چون قانون همین است و پرداخت های ما بر اساس قانون است. ولی دولت باید به هنگام تعرفه گذاری نگاهی ویژه به بیمارستان های کودکان داشته باشد. اگر کمک های دانشگاه و خیرین نباشد ما قادر به اداره خود با درآمد خودمان نیستیم. خدمات ما توجیه اقتصادی ندارد و همواره رفع برخی از نیازهای ما با کمک خیرین بوده است. سیستم سی تی اسکن ما با کمک خیرین راه اندازی شد چون نمی توانستیم برای سی تی اسکن منتظر بودجه های دولتی بمانیم. و من همین جا از تمام کسانی که می خواهند کار خیر کنند می خواهم که به بیمارستان بهرامی نگاه ویژه داشته باشند و در محیط بیمارستان کودک بهرامی نتیجه کار خیرخود را مشاهده کنند.ما تعدادی تخت داریم که مربوط به بیماران خاص است مثلا بخش تالاسمی و دیالیز. مثلا بیماران دیالیزی ما باید سه بار در هفته و هر بار چهار ساعت در بیمارستان حضور پیدا کنند. بخش دیالیز ما بخشی نسبتا خوب و پیشرفته است که دوستان خیر مختلف مشغول هستند. کار خیر فقط هزینه دادن نیست برخی می آیند و با آنها نقاشی می کشند و کاری می کنند که آنها چهار ساعت باقی ماندن را زیر دستگاه تحمل کنند. بسیاری از این خانواده ها به حمایتهای مشاوره ای و روانشناسی احتیاج دارند. کارشناسان روانشناسی ما با کمک خیرین جذب می شود وگرنه ما کارشناس روانشناسی نداریم. در بخش سرطان بعضا محک به بیماران ما کمک می کند. اگر آنها را ببینید متوجه می شوید که کمکها تبدیل به دستگاه یا وسیله ای می شود. دغدغه من این است که باید محیط بخش ها و محوطه بیرونی بیمارستان را شاداب کنیم که هم برای روحیه پرسنل خوب است و هم بچه ها تا بعد از ورود متوجه نشوندکه وارد محیط بیمارستانی می شوند.

با توجه به اینکه بیماران تحت درمان در بیمارستان بهرامی کودکان هستند، قطعاً خانواده ها و نزدیکان این کودکان از لحاظ روانی و عاطفی تحت فشار مضاعف قرار دارند و ممکن است آستانه تحمل پایینی داشته باشند. چه توصیه های اخلاقی و رفتاری به پرسنل بیمارستان دارید؟

نظر شخصی من این است که پرسنل ما آنچنان در این خصوص کارآزموده شده اند که نیازی به توصیه من ندارند. من این نکته را به فراگیرانم می گویم چون پرستاران و پزشکان این نکته را می دانند. هر وقت بخواهیم در مورد بستری شدن یک کودک تصمیم بگیریم تصمیم بسیار سختی خواهد بود و ما نمی توانیم در این قضیه به راحتی تصمیم بگیریم چون یک خانواده را گرفتار محیطی درمانی خواهید کرد پس این رسالتی است که بر دوش همه ما است .تصمیم گیری در رشته های دیگر آسانتر از کودکان است. ما سعی می کنیم تا جایی که امکان دارد درمان را خارج از بیمارستان پی بگیریم وباید بر این مساله حساس باشیم که بیمار بدون اندیکاسیون پزشکی در بیمارستان نماند چون در این صورت به کودک و خانواده لطمه زده ایم و ریسک انتقال عفونت در بچه ها بالاتر است. نکته دیگر این است که آستانه تحمل پرسنل ما بالاست وقتی بچه ای را وارد محیط می کنید می دانید که حفظ ایمنی بچه با ما است در بخش های بستری بزرگسالان امکان سقوط از تخت کمتر است. ولی بیمار ما بچه است و همراه می خواهد ما در هر بخش به پدران و مادران توضیحی ده پانزده دقیقه ای در مورد مقررات هر بخش داریم. پرسنل ما محدود است و به ازای هر تخت نفر نداریم. نکته بعدی این است که در ملاقات ها هر روز تعداد زیادی از افرادی را داریم که وارد بیمارستان می شوند. و باید حتی المقدور بچه های دیگر را وارد محیط بیمارستان نکنیم. این بچه ها گل هستند و فرشته اند اینجا بیمارستان است و بیماران حضور دارند که کسالتی دارند. نباید در شرایط ایمنی کم و آسیب پذیری بچه ها آنها را وارد بیمارستان کنیم. اما آموزشهای پرسنل به مراجعین باید بزرگوارانه باشد و دید بالا به پایین نداشته باشد تا خانواده ها این توصیه ها را جدی بگیرند. بیمارستان وظایف آموزشی هم دارد که از لحظه ورود بیمار به بیمارستان باید حفظ شود. بعضا تلویزیونهایی که در بیمارستان کار می کنند پیامهای بهداشتی می دهند و مهمترین مطلب این است که یادمان باشد با خانواده ای بیمار طرفیم که عزیزترین دارایی خود را که فرزندشان است به ما می سپارند. ما خود نیز به بچه ها علاقه داریم و به مدد علم و تجربه شرایطی فراهم می کنیم که آن بچه هرچه زودتر به آغوش خانواده برگردد.

انتهای پیام