تراستوزوماب(هرسپتین)، داروی درمان مبتلا به سرطان سینه

تراستوزوماب(هرسپتین)، آنتی بادی منوکلونال برای درمان مبتلایان به سرطان سینه است که به عنوان طرح پژوهشی برگزیده معرفی شده از دانشگاه تهران از آن یاد می شود.
دکتر بی‌بی راضیه یزدان پرست در گفت و گو با خبرنگار ایسنا از دفتر جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران گفت: عنوان این طرح تقلیل یا حذف مقاومت سرطان سینه به درمان تراستوزوماب از طریق مهار بیان رسپتورهای EGFR با استفاده از میکرو RNA های مرتبط در مدل کشت سلولی و حیوان آزمایشگاهی با سرطان سینه القاء شده است. همچنین صرف نظر از عملکرد اختصاصی تراستوزوماب، مشاهدات کلینیکی حکایت از وجود مقاومت ذاتی و یا اکتسابی نسبت به این دارو در برخی از بیماران می نماید.
وی یادآور شد: این دارو یکی از جدیدترین داروهایی است که در زمینه سرطان سینه از آن می توان استفاده کرد و توسط یک کشور آمریکایی ساخته می شود. همچنین این دارو در ایران هم وارد می شود اما هزینه مداوای آن برای بیماران داخل کشور بسیار بالا است.
این عضو هیات علمی مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک خاطرنشان کرد: مشکل دیگر تراستوزوماب (هرسپتین) این است که متاسفانه فقط برای زمانی به کار می رود که سرطان سینه حالت متاسیستیک می گیرد و بیماران پس از یک سال و علی‌رغم هزینه بسیار زیادی که برای دارو متحمل شده اند، به دارو مقاوم می شوند. به همین دلیل ما بر حسب تجربه آزمایشگاهی و امکاناتی که در اختیار داشتیم، به دنبال این بودیم که راه حل های جدیدی را برای مقابله با این مقاومت پیشنهاد دهیم و کار کنیم.
یزدان پرست افزود: با توجه به اینکه این دارو باید همراه با داروهای دیگراستفاده شود به همین منظورهدف ما این بود که اگر بیمار نسبت به این دارو مقاوم شد، ما بتوانیم راه حل جدیدی را بیان کنیم که خوشبختانه دراین زمینه هم موفق شدیم.

آرامش، مهمترین عامل موفقیت درانجام پژوهش

وی آرامش را مهمترین عامل موفقیت درانجام پژوهش دانست و اظهار کرد: داشتن آرامش در محیط کار می تواند به موفقیت یک پژوهشگر کمک بسزایی کند. همچنین داشتن پشتکار و دسترسی به دانشجویان توانمند از دیگرعواملی است که می تواند محققان را به موفقیت برساند.
این عضو هیات علمی مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک ادامه داد: داشتن بودجه به میزان لازم برای انجام فعالیت های پژوهشی می تواند در رسیدن به موفقیت بسیار موثر باشد و نقش اساسی را ایفا کند. به همین دلیل اگر در مراحل اولیه پژوهش، بودجه را تامین کنیم اما آرامش در محیط کار نداشته باشیم یا دانش های ضعیف داشته باشیم و یا اعضای هیات علمی که در کار هستند مشغله های آموزشی داشته باشند، ممکن است در زمینه پژوهش فعالیت درستی صورت نگیرد.
یزدان پرست برگزاری جشنواره ها را برای بالا بردن انگیزه محققان بسیار موثر دانست و تصریح کرد: جشنواره می تواند یک راهی باشد برای اینکه محققان بعد از پژوهش هایی که انجام می دهند، خستگی احساس نکنند و در جامعه به نوعی مطرح شوند. به همین دلیل توصیه من این است که بیشتر جشنواره هایی برگزار شود که از محققان تقدیر شود، چرا که ما هنوز محققانی در کشور داریم که از برگزاری جشنواره ها اطلاعی ندارند.
وی با اشاره به اینکه انجام پژوهش بدون آموزش انجام پذیر نخواهد شد، گفت: برای انجام کارهای پژوهشی باید به دانشجویان از همان ابتدای سال تحصیلی آموزش های لازم را بدهیم و به آن ها بهای بیشتری دهیم چراکه پژوهش بدون آموزش امکان پذیر نخواهد بود.
این عضو هیات علمی مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک در پایان خاطرنشان کرد: دانشجویانی که می خواهند در زمینه پژوهش فعالیت کنند باید صبر و حوصله زیادی در این زمینه داشته باشند، چرا که پژوهش کاری نیست که تا به یک نتیجه ای رسیده ایم آن را حتما مطرح و بزرگنمایی کنیم زیرا تمام پژوهشگران زمانی که می خواهند بر روی یک پژوهش کار کنند، عملا باید در حدود ۶۰ سال بر روی وقت بگذارند تا جامعه بتواند ثمرات آن را ببیند و از آن استفاده کند.